|
horseman 22-10-2006 @ 12:01 | γιατι ζωη μου,οταν η αληθεια
δε χωρα στην πραγματικοτητα
εισβαλλει στα απορθητα καστρα των ονειρων....
και η δικη μου αληθεια
βρηκε την κερκοπορτα....
και σιγα σιγα παραδινομαι.....
αφηνομαι ζωη μου....για να σε αφησω....
μα οταν ο ερωτας γινεται βιωμα
και ο πονος,αγαπη
εγω δακρυζω....
Χτυπάμε την πόρτα δυνατά...
διεκδικούμε την αγάπη...
δεν την κερδίζουμε ποτέ χωρίς πάλη...
αλήθεια πόσο το γνωρίζει "αυτή"?
αναρωτήθηκες...?
ίσως αυτή είναι η άλλη όψη...
της "σκληρής΄΄ αλήθειας...
ο λόγος σου δεν σε προδίδει...
πάντα όμορφος...
με αγκάλιασαν τρυφερά τα συναισθήματά σου...
υποκλίνομαι στην αίγλη τους...
Την αγάπη μου... | | Ηλιαχτίδα 22-10-2006 @ 12:12 | Πολυ ομορφιά κρυβουν τα λογια σου.. ::love.:: | | storm 22-10-2006 @ 13:29 |
Πονάει η αλήθεια σου...
Όμορφο το συναίσθημά σου..
| | Αγνή 22-10-2006 @ 15:11 | και χαθηκες,
αφου ποτε δεν ηρθες....
Πολύ μου άρεσε...πολύ με άγγιξες. | | agrampeli 23-10-2006 @ 07:47 | Πολύ μου άρεσε ::smile.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|