|
| Κοίτα με, τρέμω | | | στο δωματιάκι μου κλεισμένος, άνθρωπο μήν δω..
τ'αποφάσισα τελικα, και λέω να βγώ..
φοράω ένα τζήν, το ζακάρ μου κι ένα βαρύ παλτό,
βγάινω έξω, και τί να δώ...
τισ καρδίες που με έρωτα κτυπούν,
να γυροφέρνουνε στη γειτονειά,
την κλαμένη μου καρδία να τη κτυπούν,
να την παρατάνε μόνη, έ3ω, στη δική της παγωνιά..
το θερμόμετρο να καίει,
μα εγώ εδώ, τρέμω..
το μυαλό μου τώρα να καίει, να παραλύει,
κι εγώ ακόμη εδώ, να τρέμω..
και η μικρούλα μου καρδιά,
απεγνωσμένη για παρηγοριά,
σέρνεται στο χώμα, ψάχνει,
μπάς και βρεί εσένα, την παλιά της ζεστασιά...
μα οι καρδίες που με έρωτα κτυπούν,
που γυροφέρνουνε στη γειτονειά,
την κλαμένη μου καρδία αλύπητα κτυπούν,
να την παρατάνε, να την κοροιδεύουν,
μαζι της ακόμη πρέπει να γελούν.. :(
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Ανώνυμο σχόλιο 02-08-2004 | Htane poly tyxero to koritsi sou marko mu.. ;) makari na ipirxan ke alloi evesthitoi sti psixi opos ke sy, tote o kosmos tha itane paradisos ki oxi i kolasi pou zoume oloi simera... sinexise, ime sigouri tha pas mprosta me to trwpo pu grAfeis marko mu :) | | Ανώνυμο σχόλιο 02-08-2004 | Πολύ όμορφο...επίσης!!! Συνέχισε....Millie | | ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία) 26-11-2006 @ 09:55 | Εγώ να δεις πως τρέμω...
Απ' τα γέλια... ::laugh.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|