| |
| | Το Κελί (φως) - Μέρος 2ο |  | | |
Εγώ είμαι το ΣΚΟΤΑΔΙ…
Εγώ είμαι ο ΘΑΝΑΤΟΣ…
Κοιτάζω γύρω μου…
Ένας άνθρωπος κάθεται απέναντι στον θάνατο.
Με κοιτάζει υστερικά, μονότονα.
Χαράζει… Η νύχτα πέρασε…
Τα βουρκωμένα μάτια του ανθρώπου περιγράφουν
το είδωλό μου. Ένας Άγγελος.
Όλα ΛΕΥΚΑ. Το φως του ήλιου, υπέρλαμπρο,
φωτίζει τους τοίχους του μυαλού.
Όλα ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ. Σαν τον αγέρα, θερμός, ανοιξιάτικος,
σαν παραισθησιογόνο, με ζαλίζει,
με σηκώνει στα πόδια μου.
Όλα ΕΛΕΥΘΕΡΑ. Σαν τα πουλιά, που περνούν το
αόρατο ταβάνι για να μου τραγουδήσουν.
Κρατώ τα κλειδιά του κελιού. Βιάζομαι να ανοίξω τη
κλειδαριά, πριν τα κλειδιά λιώσουν,
γίνουν δάκρυα ευτυχίας.
Δεν είμαι εδώ για να τρέξω, να βγω,
να παίξω με τα λουλούδια και τους ανέμους…
Δεν είμαι εγώ αυτός που κάθεται απέναντι απ΄ τον Άγγελο…
Εγώ είμαι το ΦΩΣ…
Εγώ είμαι ο ΑΓΓΕΛΟΣ…
Σε ευχαριστώ,
Άνθρωπε,
που εμπιστεύτηκες το σκοτάδι, τον θάνατο.
Για σένα θα έχω πάντα τα κλειδιά, το φως…
Ένας ΑΓΓΕΛΟΣ…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία... | | | |
|
ΑΙΟΛΟΣ
23-10-2006 @ 16:21 | Σε ευχαριστώ,
Άνθρωπε,
που εμπιστεύτηκες το σκοτάδι, τον θάνατο.
Για σένα θα έχω πάντα τα κλειδιά, το φως…
Όμορφο το γραπτό σου και το τέλος του με πήρε μαζί του…
Καλό βράδυ sorrowman...
::smile.:: | | MARGARITA
23-10-2006 @ 17:55 | Για σένα θα έχω πάντα τα κλειδιά, το φως....
φως πολύ φως σαν σύναξη αγγέλων ::smile.:: ::smile.:: | | Αγνή
23-10-2006 @ 17:58 | Θέλω το τρίτο γιά να σε πιάσω...
Πιάσω.... ::smile.:: | | horseman
23-10-2006 @ 18:24 |
Εγώ είμαι το ΣΚΟΤΑΔΙ…
Εγώ είμαι ο ΘΑΝΑΤΟΣ…
Όλα ΛΕΥΚΑ
Όλα ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ.
Όλα ΕΛΕΥΘΕΡΑ.
Ειμαι η γή...
σχηματίζω τον ουρανό...
χάνομαι στο απέραντο γαλάζιο σου... | | AETΟΣ
23-10-2006 @ 18:35 | Ομορφο!
καλο ξημερωμα ::smile.:: | | angelface(sweetaki_girl)
24-10-2006 @ 02:20 | sorrowman ωραιο.. ::smile.:: | | Nocturna_
24-10-2006 @ 03:08 | Κι έτσι το λευκό σου έσταξε στο μαύρο σου...
Ομορφιά εποίησε...
Την καλημέρα μου..υπέροχος.. | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
24-10-2006 @ 05:39 | Όλα ΑΝΘΙΣΜΕΝΑ. Σαν τον αγέρα, θερμός, ανοιξιάτικος,
σαν παραισθησιογόνο, με ζαλίζει
Όλα ΕΛΕΥΘΕΡΑ. Σαν τα πουλιά, που περνούν το
αόρατο ταβάνι για να μου τραγουδήσουν.
Ωραίοι στίχοι,μα πολύ ωραίοι... ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
