« Ακρόνειρο »
27-10-2006 @ 07:17 | Η σκέψη σου δεν μου έκανε καθόλου κλικ.
Έχω διαβάσει εδώ μέσα χιλιάδες τέτοιες..
Μα το σχόλιο σου με άγγιξε..
Καλησπέρα. | |
Angela2
27-10-2006 @ 07:24 | πανω απο ολα να τιμαμε τους εμπνευστες μας...ειναι ντροπη να κλεβεις στιχους...γι αυτο και εγω ζητω συγνωμη...την ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου για αυτη τη στιγμη δημιουργιας μου και θα ηθελα πολυ να της αφιερωσω αυτο το ποιημα κ ελπιζω να με τιμησει...γιατι το δικο της ποιημα ηταν καταπληκτικο... | |
MARGARITA
27-10-2006 @ 14:30 | μα της ψυχης μου η φωνη ητανε ανεμος
και ολο για σενα παντα τραγουσα.
Καλό βράδυ Άντζελα...μπορείς όμορφα να μιλάς με τους δικούς σου στίχους...μπράβο σου που αναφέρεις για τους δύο πρώτους στίχους... | |
 |
