| |
Πιανο που παιζει μονο του...
ενα βιολι χαλασμενο και ακουρδιστο
παιζει χωρις συνοδεια..
μονο και ερημο...
παλευει μεσα στο απολυτο σκοταδι...
στην απολυτη ησυχια να ακουστει..
να ηχησει
παλευει εστω και καποιος
να ακουσει μια μικρη νοτα.
Μικρη αλλα τοσο πολιτημη
νοτα ζωης..
νοτα φωνής..
Μια φωνηπου ειναι ετοιμη να ουρλιαξει
μα το σκοταδι την πλακώνει και την τρωει.
και ακομα και αν λιγο ηχησε..
κανενας δεν την θυμαται...
κανενας δεν την γνωρίζει..
κανενας ακομα και αν δωσει μαχη με τον εαυτο του
δεν την θωμαται..
Ενα προσωπο μεσα στα αιματα
και ματια λιμνη δακρύων..
που αλοτε κολυμπουσες εσυ...
εσεις..ο κόσμος μου..
η πνοή μου...
και τωρα φυγατε
κανοντας την λυμνη να στερεψει
και ενα αγγαθι να ποναει
οτι περισσοτερο αγαπησα..
Και το πλοιο συνεχιζει το ταξιδι τοιυ
ακυβερνητο
διχως καπετανιο
αλλα για που?
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
