ΑΙΟΛΟΣ
27-10-2006 @ 17:04 | Έμπηξε τα δάχτυλα στα μαλλιά της
Κι εκείνη σε μια μακρινή γωνιά του μυαλού της
θυμήθηκε την θάλασσα που είχε πεθάνει
Αφέθηκε στην δύναμη του
με μια κρυφή νοσταλγία του ουρανού
Πολύ όμορφο Storm…
Σαν νοσταλγία τ΄ ουρανού…
::smile.:: | |
AETΟΣ
27-10-2006 @ 17:06 | Yπεροχη η γραφη σου...
καλο ξημερωμα
::smile.:: | |
Goldy
27-10-2006 @ 17:34 | ::yes.:: .......... ::wink.::
Καληνύχτα... | |
justawoman
27-10-2006 @ 18:05 | Στίχοι ήχοι:
Κατέβαινε και περιστρεφόταν...
Τοίχοι υγροί και σκυθρωποί...
Όπου ακουμπούσαν τα βήματά της
άλλαζαν οι τόποι του κόσμου...
"Πέταξες πρώτα κι ύστερα βυθίστηκες"...
Έμπηξε τα δάχτυλα στα μαλλιά της...
θυμήθηκε την θάλασσα που είχε πεθάνει...
Με δυσκολία τα ξεχώρισα
με συγκινεί η γραφή σου
καλημέρα storm
::smile.:: | |
Αγνή
27-10-2006 @ 19:39 | ...σαν όνειρο... | |
MARGARITA
28-10-2006 @ 00:39 | Τι όμορφες εικόνες ζωγράφισες Στορμ!!!!!
Ο Δράκος,
η πληγή του πεπρωμένου της
την πήρε από το χέρι
'Ήρθες απόψε με την θέληση σου"
της είπε
"Πέταξες πρώτα κι ύστερα βυθίστηκες"
Νομοτέλεια....πέταγμα και βύθισμα...καλημέρα σου ::up.:: | |
Spartinos
28-10-2006 @ 02:32 | ΥΠΕΡΟΧΟ ::up.:: | |
Morgana
28-10-2006 @ 02:56 | Τέλειο!!! Απλά τέλειο!!! | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
28-10-2006 @ 07:50 | Την πήρε στην μικροσκοπική του παλάμη...
Χανόταν η μυρωδιά των αγρών...
...με μια κρυφή νοσταλγία του ουρανού.
::smile.:: | |
sirena
28-10-2006 @ 11:37 | "Ανάσανε πάνω του την μυρωδιά της γης του
Τον κοίταξε με τον τρόπο αυτών
που μεγάλωσαν στον ήλιο
Την έσφιξε πάνω του σαν χωμάτινο παιχνίδι..
..Αφέθηκε στην δύναμη του
με μια κρυφή νοσταλγία του ουρανού .."
Δεν μπορώ με λόγια να σου πω
τι με έκανες να νοιώσω...
Τα είπες όλα εσύ.
Την αγάπη μου.
| |
 |
