| |
Μέσα σε ύπνο βαθύ ξεμακραίνω στα κρυσταλλένια νερά των πέντε ωκεανών,
εκεί που ζει η γοργόνα με τα άλικα μαλλιά
Αυτό το πλάσμα το μαγικό που'χει για σπίτι τα κύματα, γι'αγκαλιά τον ήλιο
που'χει για χάδι τον αέρα και συντροφιά δελφίνια, ψάρια και πουλιά
Αυτό το πλάσμα τ'ονειρεμένο που ξαπλώνει, τις νύχτες, στο πουπουλένιο στρώμα
τ'ουρανού
και στο φεγγάρι ακουμπάει τα μαλλιά, που'χει για σκέπασμα τη χρυσόσκονη
απ'τ'αστέρια
Αυτό το πλάσμα το λατρεμένο που'χει στα μάτια τη θάλασσα, στο κορμί την τρικυμία,
που'χει το αλάτι στα χείλη
Αχ, γοργόνα με την άλικη καρδιά
πόσο τρελά σ'αγαπώ
Αχ, γοργόνα με τα άλικα φιλιά
πόσο πολύ θα'θελα να μείνω εδώ για πάντα
Μα σε λίγο έρχεται η στιγμή που η αυγή θα με πάρει πάλι πίσω
Σε λίγο έρχεται η στιγμή που θα γυρίσω στης λογικής τα σκούρα τα νερά
Κι αυτό που θα μου απομείνει είναι το αλάτι και το άλικο στα χείλη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
