| |
[I]Για δες τώρα που έφτασες,
τον έρωτα που σου ‘δωσε πολλά
στους άλλους να αρνείσαι
Μα όσο και να κρύβεσαι
κι οι δυο μας το γνωρίζουμε καλά
πως πλέον προσποιείσαι.
Θες δε θες
για ό,τι ζήσαμε πάντα θα λες
για τα βράδια που φύγαν θα κλαις
γιατί τώρα το ξέρεις πως φταις
Θες δε θες
θα γυρνάς στις στιγμές τις παλιές
που καλούν τις δικές μου αγκαλιές
για να σβήσεις το τώρα στο χτες.
Σε όλες τις παρέες σου
λες δήθεν πως κοιτάς μόνο εμπρός
και θες να με ξεχάσεις
Μα ξέρεις πως παιδεύεσαι
να θες τον εαυτό σου συνεχώς
μ’ αυτό να τον γελάσεις.
Θες δε θες
για ό,τι ζήσαμε πάντα θα λες
για τα βράδια που φύγαν θα κλαις
γιατί τώρα το ξέρεις πως φταις
Θες δε θες
θα γυρνάς στις στιγμές τις παλιές
που καλούν τις δικές μου αγκαλιές
για να σβήσεις το τώρα στο χτες.[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
