Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ένα ποίημά σου ήμουνα, τίποτε παραπάνω
 σκέψεις
 
[align=center][B]Λιποψύχησες[/B]

Εμένα δεν με άντεξες
τις δικές μου τις
ανάγκες

[B]Μ' εγκατέλειψες[/B]

πρώτα μέσα στο δικό σου
σπίτι
Έπειτα έξω στο δικό μου

[B]Με χτύπησες[/B]

Γιατί δεν έτρωγα τα σκατά
τραγανιστά κομμάτια που εσύ μου έδινες
Ένα κοκκαλάκι man, ένα κοκκαλάκι

[B]Με μίσησες[/B]

Που σε έγραφα στα αρχίδια μου
επειδής μαλάκας ήσουν
κ' τρωγα από χάμω όπως ήξερα
από πάντα

[B]Έφυγες[/B]

Και όταν είδες
πως δίπλα σου έτρεχα
το γκάζι πάτησες
Να μην με δεις που έκλαιγα

Από ποιον έτρεχες
Από μένα μακρυά ;
Ή από τις δικές σου τύψεις ;
Ο πιστός σου Φίλος,

Θαλής[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Σκύλων Πάθη, Ανθρώπων Λάθη
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

"κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει/ όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα", Μ. Αναγνωστάκης
 
Ραδάμανθυς
30-10-2006 @ 12:32
Θαλής?
φέρελπις
30-10-2006 @ 13:28
ο Κρης
Turandot
30-10-2006 @ 14:03
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ιουλιβέρτιος
30-10-2006 @ 16:15
Βγάζει οργή και με εμπάθεια. Στους λόγους όμως αυτής υποκλίνομαι...
deti
30-10-2006 @ 16:26
Πολύ λυπητερό.. Αλλά αληθινό δυστυχώς! ::cry.::
agrampeli
31-10-2006 @ 04:18
::cry.::
meursault
01-11-2006 @ 09:13
κάτι όμορφο γεννιέται εδώ....το απολαμβάνω
whateva
25-05-2007 @ 18:43
!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο