| |
Το δάκρυ μου ήταν εκείνο
Που έδωσε ζωή στο μέτωπο μου
Κύλισε άγγιξε τα κύτταρα μου
Μεκανε να νιώσω ξανά τον εαυτό μου
Ξεκίνησε ταξίδι
Μέσα στα σωθικά μου
Γεννήθηκε στο σκότος μέσα μου
έκανε γρήγορους τους χτύπους στην καρδία μου
Δάκρυ σταγόνα απτή ζωή μου
Μια σταγόνα απτή βροχή
Κάθε σταγόνα ξεχωριστή στιγμή μου
Κάθε δάκρυ χαμένη ευχή
Αυτό το βούρκο δυο βουρκωμένα μάτια
Άραγε αξιζει?κι όμως αξίζει
Δεν πονάω δεν με πληγώνουν μάταια
Πέρασαν χρόνια και χρόνια
Κι ακόμη δεν ξέρεις ποιος είσαι
Καθρέπτης με τζάμια θολά
Πονάς μα γελάς προσποιείσαι
Δάκρυ οι τρεις ευχές τις ζωής σου
Να πονάς μόνος
Η χαρά σου να είναι χαρά τους
Να φυγής όταν δε σε χρειάζονται κοντά τους
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
