Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πίσω Γύρισες ! !
 σήμερα τα ξημερώματα
 
[align=center]
Η ώρα περασμένη
Δεν σε βρήκα
όσο κ' να έψαξα
κ' βρέχει όλο το
βράδυ

Σε φαντάστηκα
να στάζεις
εκεί έξω
μοναξιά
Σκατά

[B]5:00 πρωί[/B]

Όνειρο ήτανε
ή λυγμούς κ' δάκρυα
άκουσα να σπάζουν
τον πάγο της
σιωπής
που με τύλιξε ;

Άνοιγμα πόρτας
Είδα την μορφή σου
Χάδια κ' φιλιά
Την δική μου αγκαλιά
σου δίνω

Γύρισες πίσω
μόνος
σου

Με συγχώρεσες ;
Συγγνώμη που
δεν είμαι
Άνθρωπος
μα
άνθρωπος
που προσπαθεί (?)
με νύχια & με δόντια (?)
Άνθρωπος
να γίνει

Ελπίζω μονάχα
να μην μας
κοροϊδεύω
και τους
2

Έλα κοντά μου
αρκετά βασανίστηκες
εξαιτίας μου...

Έλα να κοιμηθούμε
αγκαλιά
κάτω απ'τα ζεστά
παπλώματα...

Έλα...

Ήρθες...!

μ.
[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Σκύλων Πάθη, Ανθρώπων Λάθη
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

"κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει/ όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα", Μ. Αναγνωστάκης
 
Ιουλιβέρτιος
31-10-2006 @ 12:58
Με συγχώρεσες ;
Συγγνώμη που
δεν είμαι
Άνθρωπος
μα
άνθρωπος
που προσπαθεί (?)
με νύχια & με δόντια (?)
Άνθρωπος
να γίνει

Είσαι μεγάλος, πάει, τελείωσε.
φέρελπις
31-10-2006 @ 13:53
μην μου το θυμίζεις κ' εσύ
πως είμαι 30 παρά κάτι
παρά 18 και κάτι

(αστειάκι, υπερβάλλεις :} )
Αλμυρή Δροσοσταλίδα
31-10-2006 @ 14:05
"Με συγχώρεσες ;
Συγγνώμη που
δεν είμαι
Άνθρωπος
μα
άνθρωπος
που προσπαθεί (?)
με νύχια & με δόντια (?)
Άνθρωπος
να γίνει"
Για να καταφέρεις να γίνεις Άνθρωπος όσο μεγάλος και αν είσαι πρέπει να σκέφτεσαι σαν μικρός, τοσοδούλης.. Καλό βράδι!
::smile.::
deti
31-10-2006 @ 14:11
Άνθρωπος λοιπόν ε;
Περίεργο! Σε ένα κόσμο με τόσα παράξενα πλάσματα.. ::smile.::
( Είναι που τα έχω χάσει λίγο σήμερα, μην με παρεξηγείτε! )
::smile.::
Αγνή
31-10-2006 @ 14:11
Γύρισες πίσω
μόνος
σου
......
δεν ξέρω γιατί...
με άγγιξε πολύ...
justawoman
31-10-2006 @ 17:18
άνθρωπος
που προσπαθεί (?)
με νύχια & με δόντια (?)
Άνθρωπος
να γίνει

το ξεχωρίζω ως κορωνίδα σε όλα όσα έχεις ως τώρα καταθέσει... που δείχνουν αυτή την έντονη αναζήτηση του εαυτού και τη σχέση μ' ένα μεταλλασόμενο γίγνεσθαι.

Μέσα σ' όλα αυτά χαράζεις ένα προσωπικό ύφος γραφής... απαράδεκτα ελκυστικό

καλό μήνα "Φέρων την ελπίδα"
::smile.::
φέρελπις
31-10-2006 @ 17:55
Καλό μήνα σε όλους/ες,
σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια
κ' για τα προσωπικά σας σχόλια :)

Αλμυρή Δροσοσταλίδα, πόσο δίκαιο έχεις ξέρεις... Είναι επικίνδυνο όμως όταν γίνεσαι τοσοδούλης. Δεν πρέπει να ξε-χάσεις την φωνή σου, κ' η σιωπή να γίνει βρυχυθμός όποτε
σε προκαλέσουν οι κακοθελητές και υποκριτές... Όσοι αποδείξεις για τις ικανότητές σου γυρεύουν... Εξ όνυχος τον Λέωντα ν'αναγνωρίσουν...

deti, δεν σε παρεξηγώ :)... Πολλά πράγματα σε αυτό τον κόσμο είναι περίεργα, κ' άλλα τόσα προφανή μα και περίεργα που είναι τόσο μα τόσο με όμορφο τρόπο κατανοητά...

Αγνή, αυτός δέχτηκε να γυρίσει δίπλα μου.. Μετά από όλα
όσα πέρασε μαζί μου. Μόνος του γύρισε, όταν το αποφάσισε,
ή όταν το δρόμο για το σπίτι βρήκε... Ή αν θες, μου έδωσε ελπίδες, ότι δεν είμαι τόσο κακός άνθρωπος τελικά... Όχι τόσο
ανεύθυνος. Ήταν ένα χάδι, κάτι σαν "σταμάτα, μην αυτοκρίνεσαι
τόσο αυστηρά, σε χρειάζομαι !".

ΜιαΓυναίκαΑπλώς, να'σαι καλά, από ότι φαίνεται βλέπεις πράγματα στα γραπτά μου που προτιμώ να προσπερνώ,
ή που δεν τους/μου δίνω ιδιαίτερη αξία...(αμάν αυτό το αυτομαστίγωμα).

Σας ευχαριστώ κ' πάλι ολους/ες !
Nocturna_
01-11-2006 @ 01:13
Τις χαρακιές από τα αυτομαστιγώματα τις κουβαλάς
σα φυλαχτό..μη τυχον και σου ξεφύγουν..

Ευτυχώς.."γύρισε μόνος του"..
Να "γλείψει" τις πληγές σου...

Κάτι θα ξέρει..δε νομίζεις..;;;

Την αγάπη μου..
φέρελπις
01-11-2006 @ 01:28
Nocturna_ , μπορεί κ' να του μίλησες εσύ, κ' να σε άκουσε...
Στην καρδιά μου βρίσκεσαι +θα βρίσκεσαι
Τις καλημέρες μετά φιλιών μου :*
φέρελπις
01-11-2006 @ 01:49
*καρφωμένη, "να μην σε παίρνει ο άνεμος", όπως τις λέξεις...
MAKHS KAURISMAKHS
01-11-2006 @ 02:33
tha frontiso ::laugh.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
01-11-2006 @ 10:26
"5:00 πρωί

Όνειρο ήτανε
ή λυγμούς κ' δάκρυα
άκουσα να σπάζουν
τον πάγο της
σιωπής
που με τύλιξε ;"

"Έλα...

Ήρθες...!"

Υπέροχη περιγραφή...
::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο