| |
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝΑ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ
ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ
ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
ΘΑΡΡΩ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝΑ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ
ΚΑΠΟΤΕ ΗΣΟΥΝΑ Τ’ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
ΕΝΑΣ ΙΠΠΟΤΗΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ
ΗΣΟΥΝ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΡΑΤΟΥΣΑ
ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΣΑΝ ΦΥΛΑΧΤΟ ΦΥΛΟΥΣΑ
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ
ΜΕ ΜΙΑ ΛΑΧΤΑΡΑ ΠΟΥ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΘΑ ΜΕΝΕΙ
ΚΑΝΑΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΑ’ ΡΘΕΙ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΓΕΜΙΖΑΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
ΜΑ ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΑ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΣΕ ΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΕΓΩ ΣΟΥ
ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΕΡΙΞΕ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΛΑΝΗ
ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΕΣ ΠΛΗΓΗ ΜΕΣ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
Ο ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΣ ΠΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΡΩΤΑΣ ΜΟΥ
ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΛΠΑΡΕΙ
ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΠΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΠΟΝΑΕΙ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΙΝΑΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΣΟ ΞΕΝΟΙ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΤΑΝ ΠΟΤΕ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΛΑΨΑ ΠΟΤΕ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΝΕΣΑ ΠΟΤΕ ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
