Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πεσμένα φύλλα
 
Λες κι ο αγέρας έσπειρε
απ' τα σπλάχνα του βουνού
το αίμα που κόκκινο έρεε
και όλο, σκόρπισε παντού

έβαψε μονομιάς τα φύλλα
σε κάθε δένδρου το κλαρί
και μ' έπιασε ανατριχίλα
π' ανάκατα πλουμιά φορεί

καφέτιζε μεσ' την πλάγια
κομμάτι πυκνό του δάσους
κοκκίνισε βαθιά η ρεματιά
κι έβγαζε ήχους μπάσους

σα να τα ξέπλυνε η βροχή
κιτρίνισαν κάτω τα φύλλα
του φθινοπώρου απαντοχή
με μιάν οσμή, ελαφριά ξινίλα

άκουσα ήχο από ξερό κλαρί
ξανά στο πόδι μου από κάτω
να μ' αποσπάσει δεν μπορεί
πριν να βρεθώ στον πάτο

της άγριας εκείνης ρεματιάς
που λες και κάτω με τραβάει
να αισθανθώ μέχρι καρδιάς
τη φύση που μου τραγουδάει




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Ταξίδια,Τοπία & Περιοχές
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

karosmi@yahoo.gr
 
sirena
01-11-2006 @ 16:10
Τα πεσμένα σου φύλλα έπεσαν πάνω στην καρδια μου.
Πολύ μου άρεσε. Καλή σου νύχτα.
::yes.:: ::smile.::
seizeTHEday
01-11-2006 @ 16:11
"...της άγριας εκείνης ρεματιάς
που λες και κάτω με τραβάει
να αισθανθώ μέχρι καρδιάς
τη φύση που μου τραγουδάει..."

Πολύ μου άρεσε Μιχάλη, καλό ξημέρωμα...
::rol.::
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
01-11-2006 @ 16:14
Πολύ όμορφο!!

Καλό σου βράδυ...
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
01-11-2006 @ 16:39
Να αισθανθώ μέχρι καρδιάς
τη φύση που μου τραγουδάει.

::smile.::
annaΤi
01-11-2006 @ 17:06
φυσιολατρεία στα όρια της "θεοποίησης" της ομορφιάς της...
(μήπως κατάγεστε, από Ελλάδα μεριά, κύριε????μήπως... :-))) )

Πανέμορφο το "Φθινοπωρινό" σου....
στα χρώματα που φέρουν τα Τέμπη,
τέτοια εποχή... ::wink.::

Καλό ξημέρωμα, πατρίδα... ::yes.::
Ίμερος
01-11-2006 @ 17:12
Ελαφρές πινελιές... ::wink.:: καλό ξημέρωμα και σε σας
MARGARITA
01-11-2006 @ 17:25
άκουσα ήχο από ξερό κλαρί
ξανά στο πόδι μου από κάτω
να μ' αποσπάσει δεν μπορεί
πριν να βρεθώ στον πάτο

της άγριας εκείνης ρεματιάς
που λες και κάτω με τραβάει
να αισθανθώ μέχρι καρδιάς
τη φύση που μου τραγουδάει

Άκουσα το φθινοπωρινό σου τραγούδι φίλε μου καλέ και μου άρεσε πάρα πολύ...με άγγιξε ο ήχος....καλό μήνα να έχεις ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
01-11-2006 @ 18:29
Λατρεύω τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου...
πολύ όμορφο πατρίδα! ::smile.::
Ηλιαχτίδα
02-11-2006 @ 00:36
Ομορφο το ποιημα σου...... γεμάτο εικονες ::smile.::
agrampeli
02-11-2006 @ 05:15
της άγριας εκείνης ρεματιάς
που λες και κάτω με τραβάει
να αισθανθώ μέχρι καρδιάς
τη φύση που μου τραγουδάει

πάρα πολύ ωραίο ::smile.::
georgia
02-11-2006 @ 06:48
άκουσα ήχο από ξερό κλαρί
ξανά στο πόδι μου από κάτω
να μ' αποσπάσει δεν μπορεί
πριν να βρεθώ στον πάτο

της άγριας εκείνης ρεματιάς
που λες και κάτω με τραβάει
να αισθανθώ μέχρι καρδιάς
τη φύση που μου τραγουδάει

...υπέροχο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο