Θεοδώρα Μονεμβασίτη
01-11-2006 @ 16:16 | http://www.efloras.org/object_page.aspx?object_id=48243&flora_id=120
Η πριγκίπισσα Φυλλίς, θυγατέρα του βασιλιά της Θράκης ερωτεύτηκε με τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα, που επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία. Νοσταλγώντας την Αθήνα την εγκατέλειψε. Εκείνη μεταμορφώθηκε σε αμυγδαλιά. Όταν επέστρεψε τη βρήκε σαν ένα δέντρο που αγκαλιάζοντάς το άνθισε.
| |
seizeTHEday
01-11-2006 @ 16:22 | Μπράβο σου Θεοδώρα, πανέμορφο, γεμάτο ευαισθησία...
Για τη νιότη...
Και η φωτογραφία δένει υπέροχα! Υπέροχο σύνολο!
Καλό σου βράδυ!
::smile.:: ::yes.:: | |
MARGARITA
01-11-2006 @ 17:29 | Μπράβο σου κορίτσι μου....υπέροχο ...εικόνες όμορφες..άνθος ::smile.:: | |
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
01-11-2006 @ 17:51 | Υπέροχο Θεοδώρα, ποίημα και φωτογραφία μου αγαλίασαν την καρδιά....... ::smile.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
01-11-2006 @ 18:36 | ::smile.:: Για τους λάτρεις της φωτογραφίας που διαθέτουν λίγο παραπάνω χρόνο άλλη μια ωραία φωτογραφία.
http://www.dpgr.gr/index.php?page=photos_show_photo&pid=1072
Ψάχνοντας διάβασα τυχαία ένα ποίημα του Κ.Μόντη για την αμυγδαλιά... Σ' ένα στίχο έγραφε:
"Τουλάχιστον οι ποιητές ας μη τη λένε τρελή..." | |
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
01-11-2006 @ 18:37 | Super και αυτή η φωτογραφία.........thanks.... ::smile.:: | |
vas
01-11-2006 @ 19:31 | Amygdalis spinosissima
foveri onomasia!!!! | |
vas
01-11-2006 @ 19:35 | μ' άρεσε το σχήμα άμυαλο - αμυγδαλιά - αγρύπνια... όλα γυμνά
μέσα σε προστασία...
| |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-11-2006 @ 00:35 | Amygdalis spinosissima!
Αν άνθιζε αργότερα θα είχε τον κίνδυνο να εξαφανιστεί. Τα λουλούδια της είναι ατελή και δεν τα προτιμούν τα έντομα όταν έχουν και άλλη επιλογή. Οπότε δεν θα πετούσαν στο λουλούδι της για να πάρουν το νέκταρ και δε θα μετέφεραν με αυτό τον τρόπο τη γύρη αν άνθιζε αργότερα. ::smile.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-11-2006 @ 00:34 | Καλή σας ημέρα ::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
02-11-2006 @ 00:36 | αμυγδαλιά τα άνθη σου τα μάζεψαν οι μοίρες
::love.:: | |
CHЯISTOS P
02-11-2006 @ 01:00 | Σαν τ’ άνθη της αμυγδαλιάς τα πρώιμα του χειμώνα
που ζήλεψαν στο άρωμα μια ταπεινή ανεμώνα
κι από τη ζήλια, την ντροπή, στο χώμα είναι πεσμένα,
Έτσι καλή Θεοδώρα μου, ξετίναξες και μένα !
Καλή σου μέρα !
Μην με παρεξηγήσεις, κρατάω από χθές !
Πολύ γλυκό και τρυφερό το ποίημά σου !
| |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-11-2006 @ 01:04 | ::smile.:: | |
justawoman
02-11-2006 @ 03:35 | Τώρα κατάλαβα γιατί αγαπώ τις αμυγδαλιές. Ευαίσθητα και ατελή λουλούδια που δίνουν πολύτιμους καρπούς! ::rol.::
ωραίο το ποίημα-τραγούδι σου Θεοδώρα
::smile.:: | |
agrampeli
02-11-2006 @ 05:17 | όμορφο ::smile.:: | |
estia
02-11-2006 @ 05:38 | Μείναν οι αμυγδαλιές γυμνές κι' οι μοίρες στολισμένες.
Όμορφα λόγια, Θεοδώρα νάσε καλά. ::smile.:: | |
Μετέωρος Άγγελος
02-11-2006 @ 05:54 | Πανέμορφο! | |
Schatzi
02-11-2006 @ 07:50 | Συμφωνω.πανεμορφο Θεοδωρα μου . . . | |
« Ακρόνειρο »
02-11-2006 @ 13:58 | Εγώ κρατάω το μαγικό σχόλιό σου..
Καλησπέρα! | |
Goldy
02-11-2006 @ 14:22 | Μια ομορφιά όλο Θεοδώρα μου... ::smile.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-11-2006 @ 23:09 | Τιμή μου που περνάτε και αφήνετε τα σχόλιά σας. Σας ευχαριστώ όλους σας πολύ. ::smile.:: | |
 |
