marakos1948
02-11-2006 @ 00:12 | πολυ όμορφο!! ::love.:: | |
Nocturna_
02-11-2006 @ 00:39 | "Στον απέναντι φόβο"
που χώρεσε σε λέξεις μέσα σε lcd οθόνη,
στην αγάπη που μυθικά κατοικεί σε ταξίδια
και στην Άνοιξη
και περίτεχνα στολίζεται για να ξαφνιάζει
μα πάντα κρυφοκοιτάει από μέσα μας,
χαρίζω την πιο όμορφη μου Καλημέρα...
Για σένα μάτια μου..που τόσο γλυκά με μελαγχόλησες
αυτό το πρωινό..
Την αγάπη μου...(που δε φτιασιδώνεται..)
| |
Ηλιαχτίδα
02-11-2006 @ 00:51 | Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή
πειράζει να κρατήσω αυτο......? κυριως αυτο........ ::love.:: | |
neyro
02-11-2006 @ 02:14 | Λατρεύει τα περιθώρια, είναι ο φυσικός της χώρος
Πεθαίνει στην πλήρη της νεότητα
κι ανασταίνεται, τόσο έμπειρη όσο κι αθώα.
Πάμε πάλι πίσω…
στο μικρό παιδί μου… τον κρυμμένο εαυτό
Με παρακολουθώ συστηματικά από γεννήσεως μου…
Κάθε στιγμή με βλέπω, στο πριν και στο μετά
Στο πριν της αθωότητας και στο μετά της γνώσης
πολυ αληθινοι στιχοι ! γεματοι γυναικεια σοφια!
::yes.:: ::yes.:: ::smile.:: | |
χρήστος
02-11-2006 @ 02:41 | Δύσκολη εποχή το σήμερα
κι εσύ εκεί, κουλουριασμένη μέσα μου,
σα φίδι να κοιμάσαι.
Σε ζεσταίνω, τρέφεσαι απ’ τις περίσσειες,
καμιά φορά κι απ’ τις στερήσεις
Ξυπνάς, χαϊδεύεις τα σπλάχνα μου, αναδεύεσαι
και τρυφερά με δαγκώνεις στο λαιμό.
πολύ όμορφο!!! καλημέρα | |
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
02-11-2006 @ 02:51 | "Έπρεπε να σε φτιάξω ποίημα,
για να σε χαίρομαι εύγλωττα.
Να μην ανήκεις στους φόβους,
να εξυψώνεσαι στης άνοιξης το απυρόβλητο."
Και τι ποίημα! ......διατριβή θα έλεγα εγώ...::yes.::
Καλή σου μέρα Στέλλα.. ::smile.:: | |
seizeTHEday
02-11-2006 @ 03:18 | Τα λόγια σου... ξεσκονίζουν θύμησες, γεννούν όνειρα, χαϊδεύουν την ψυχή, ζεσταίνουν την καρδιά...
Καλημέρα. | |
~ Εφυγα ~
02-11-2006 @ 05:01 | Με καινούρια φορεσιά και νέο πρόσωπο…
Τη μια εμφανίζεσαι στα όνειρά μου,
την άλλη στις lcd αυταπάτες μου.
Πρόσφατα όρισες και είπες: «είμαι η αλήθεια».
Μα δε μου χρειάζονται ψευδώνυμα
Μόνο το χάδι σου και το ετήσιο φιλί σου.
ΕΙΣΑΙ ~~~Μ Ε Γ Α Λ Η~~~ .- ::love.:: | |
agrampeli
02-11-2006 @ 05:31 | πολύ ωραίο ::smile.:: | |
MARGARITA
02-11-2006 @ 06:02 | Τραγικά υπέροχο άγγιξε και το τελευταίο κρυμμένο κύτταρο μου....με ξεσήκωσε...με ταξίδεψε...με μπέρδεψε...με τρόμαξε...με πόνεσε....
με δυνάμωσε...αχ βρε Στελλίτσα είσαι το άλλο κάτι τις... ::love.:: | |
georgia
02-11-2006 @ 06:37 | ...ευχαριστώ για το ταξίδι...άξιζε...πάρα πολύ καλό... ::smile.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
02-11-2006 @ 07:13 | Αγάπη… λουλούδι μου εσύ,
ακάνθινο στέμμα της καρδιάς μου!
Στιχοπόταμος πολλαπλών συναισθημάτων Στέλλα…
Και εικόνων…
Θαυμάσιο με μια λέξη…
Καλησπέρα…
::smile.:: | |
storm
02-11-2006 @ 07:40 |
Αυτό το "παραμέσα" των λέξεων σου........
βαθιά με άγγιξε πάλι,με συντάραξε....
::love.::
| |
Schatzi
02-11-2006 @ 07:57 | Καταπληκτικο. . . | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
02-11-2006 @ 08:24 | Τι να ξεχωρίσω καλή μου; ώρα στέκομαι εδώ. Τίποτα δε μπορώ να σου γράψω παρά μόνο ένα απλό μου άρεσε πολύ κι ας μην ανταποκρίνεται στα όσα μ' έκανες να νιώσω. | |
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
02-11-2006 @ 08:40 | Την τρομάζουν οι συμβάσεις.
Χώνεται στις σκιές, καμώνεται την αόρατη
Λατρεύει τα περιθώρια, είναι ο φυσικός της χώρος
Πεθαίνει στην πλήρη της νεότητα
κι ανασταίνεται, τόσο έμπειρη όσο κι αθώα.
Καταπληκτικό....... | |
Εκάτη
02-11-2006 @ 08:48 | σε απολαμβάνω κάθε φορά! | |
TAS
02-11-2006 @ 12:32 | ΝΟΤΟΥΡΝΟ
Με τρομάζουνε τα ξερά φύλλα
και φοβάμαι τους δροσόλουστους κάμπους.
Θα κοιμηθώ. Αν δεν με ξυπνήσεις,
θα βρεις στο πλευρό σου την καρδιά μου παγωμένη.
Τι αντιλαλεί πέρα μακριά;
Ο Έρωτας.
Ο άνεμος στα παραθύρια, αγάπη μου!
Έβαλα στο λαιμό μου αυγερινά πετράδια.
Γιατί μ' αφήνεις στη μέση αυτού του δρόμου;
Αν πηγαίνεις μακριά, το πουλί θα κλάψει
και το πράσινο αμπέλι θα μείνη δίχως κρασί.
Τι αντιλαλεί πέρα μακριά;
Ο έρωτας. Ο άνεμος στα παραθύρια.
Αγάπη μου!
Δε θα μάθεις ποτέ ωραία μου χιονάτη σφίγγα
με πόση θέρμη θα σ' είχα αγαπήσει
τις πρωινές ωρούλες,σα βρέχει τόσο δυνατά
που πάνω στο ξερό δεντρί ξηλώνεται η φωλιά!
Τι αντιλαλεί
πέρα μακριά;
Ο έρωτας. Ο άνεμος στα παραθύρια
Αγάπη μου!
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
| |
Goldy
02-11-2006 @ 14:04 | Αχ μωρέ Στέλλα...
Άγγιξες την καρδιά μου...
Να' σαι καλά κοπελάρα μου... ::love.:: | |
justawoman
02-11-2006 @ 16:17 | Στιχοσύντροφοι, σας αφήνω την καληνύχτα μου και τα ευχαριστώ μου, καθώς δεν προλαβαίνω να πω δυο λόγια παραπάνω απόψε.
εύχομαι αύριο να ξημερώσει για όλους μας
"μια καινούρια μέρα" | |
sirena
02-11-2006 @ 17:43 | "Πονάει μέσα μου αυτή η λέξη
όπως τα λυπημένα παραμύθια.
Μεγαλώνει, μεγαλώνει, γίνεται τρομακτική…
Ξεχειλίζει… απ’ τα μάτια απ’ την καρδιά
ρέει στα πεζοδρόμια… και σκορπίζεται σπάταλα."
Πως να μην υποκλιθώ? Πως να τολμήσω οτιδήποτε άλλο...?
'Α'ριστούργημα!
::yes.:: ::love.:: ::up.:: | |
AETΟΣ
02-11-2006 @ 22:28 | Υπεροχη η γραφη σου!!!!!!!
καλη σου μερα!
::smile.:: | |
Ιουλιβέρτιος
03-11-2006 @ 15:21 | Από την αρχή ως το τέλος, το διάβασα με κομμένη την ανάσα... | |
xanthi1
04-11-2006 @ 10:02 | Πάρα πολύ ωραίο ποίημα. | |
 |
