Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πως είναι δυνατόν
 στο ίδιο μήκος κύματος με χθες... καλημέρα σε όλους
 
Πως είναι αλήθεια δυνατόν
Στον οίκο τόσων ενοχών
Να βρει η ψυχή γαλήνη
Δώσμου τη δύναμη ουρανέ
Να πάψω πια να λέω ναι
Να ανοίξω ότι με κλείνει

Δώσ’ μου τις λάμψεις σου αστραπή
Κι εσύ τους κρότους σου βροντή
Να τα ‘χω φόβητρά μου
Να φοβερίζω όλα τα «δεν»
Που με πηγαίνουν στο μηδέν
Χωρίς την άδειά μου

Δώσ’ μου το σείστρο σου σεισμέ
Να αναταράξω τις στιγμές
Θάλασσα δωσ’ μου δρόμο
Να φύγω δίχως να στραφώ
Φάρο να έχω κι οδηγό
Τα αισθήματά μου μόνο

Πως είναι αλήθεια δυνατόν
Σε ετοιμοθάνατο παρόν
Να ζήσω να ελπίσω
Τι κι αν μπροστά μου τα πολλά
υπάρχει πάντα ένα αλλά
Που με γυρίζει πίσω…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Ηλιαχτίδα
02-11-2006 @ 03:24
Πως είναι αλήθεια δυνατόν
Σε ετοιμοθάνατο παρόν
Να ζήσω να ελπίσω
::smile.::
Τσακίρη Χαρά
02-11-2006 @ 03:29
Καλημέρα Χρήστο, διαβαζοντας το έλεγα "θα ξεχωρίσω αυτον τον στίχο, εεεε όχι αυτον, όχι αυτον, κοκ" μα.... τι να ξεχωρισει κανεις απο αυτο το τραγούδι; Ειναι ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ όλο!!!!!!!!
Λίγοι άνθρωποι μπορουν να δεχτουν οτι δεν μπορουν συνεχισουν σ' ενα ετοιμοθάνατο παρόν κι ακόμα λιγότεροι μπορούν να ξεφύγουν απο αυτό ακόμα κι όταν το κοιτούν κατάματα....ακομα κι όταν μπροστα τους απλώνεται ελπιδοφόρο και γεμάτο αγάπη το μέλλον.......
Antigoni
02-11-2006 @ 03:33
Μου αρεσει παρα πολυ Χρηστο μου, καλημερα
Μαρία Χ.
02-11-2006 @ 04:01
Τρομερό!!! Τί άλλο πια θα δούμε από σένα Χρήστο.. αναρωτιέμαι... καλή σου μέρα!!
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
02-11-2006 @ 04:23
Πως είναι αλήθεια δυνατόν
Σε ετοιμοθάνατο παρόν
Να ζήσω να ελπίσω
Τι κι αν μπροστά μου τα πολλά
υπάρχει πάντα ένα αλλά
Που με γυρίζει πίσω…

Υπέροχο Χρήστο, μπράβο σου.. ::yes.::
Άθη Λ.
02-11-2006 @ 04:25
Πολύ δυνατό τραγούδι Χρήστο! Καλημέρα ::love.::
Error
02-11-2006 @ 04:47
Δώσ’ μου τις λάμψεις σου αστραπή
Κι εσύ τους κρότους σου βροντή
Να τα ‘χω φόβητρά μου (Ζηλεύω... θέλω και εγώ αυτά τα όπλα ::sad.:: )
Να φοβερίζω όλα τα «δεν»
Που με πηγαίνουν στο μηδέν
Χωρίς την άδειά μου (Μακάρι να μπορούσαμε πάντα να έχουμε το έλεγχο ::rol.:: )

Πανέμορφο Χρήστο.... μπράβο... ::rol.::

Ινκορονατα
02-11-2006 @ 04:51

Δώσ’ μου τις λάμψεις σου αστραπή
Κι εσύ τους κρότους σου βροντή
Να τα ‘χω φόβητρά μου
Να φοβερίζω όλα τα «δεν»
Που με πηγαίνουν στο μηδέν
Χωρίς την άδειά μου
ΗMMM....Τέλειο!!
agrampeli
02-11-2006 @ 05:40
Πολύ δυνατό τραγούδι ::smile.::
MARGARITA
02-11-2006 @ 06:27
Πως είναι αλήθεια δυνατόν
Σε ετοιμοθάνατο παρόν
Να ζήσω να ελπίσω
Τι κι αν μπροστά μου τα πολλά
υπάρχει πάντα ένα αλλά
Που με γυρίζει πίσω…

Με την Χαρά...δεν ξέρω τι να πω πια για σένα ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
02-11-2006 @ 06:51
Δώσ’ μου το σείστρο σου σεισμέ
Να αναταράξω τις στιγμές
Θάλασσα δωσ’ μου δρόμο
Να φύγω δίχως να στραφώ
Φάρο να έχω κι οδηγό
Τα αισθήματά μου μόνο

Υπέροχο Χρήστο...
Καλησπέρα...
::smile.::
justawoman
02-11-2006 @ 06:58
Χρήστο, πολύ καλό

πειράζει να σου τραγουδήσω το παρακάτω όσο κι αν δεν ταιριάζει στην περίσταση;;;

"Άρτεμις
θεά των κοριτσιών
φόβιζέ με μ' ασημένιο τόξο
απ' τις ψευτονίκες των αντρών
κι απ' τη λύπη που 'χουν
να 'μαι απόξω..."

... αυτό με τα φόβητρα μου το θύμισε
καλησπέρα
::smile.::
ειρήνη
02-11-2006 @ 07:25
στα έμμετρα Χρήστο είσαι καταπληκτικός ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
02-11-2006 @ 08:31
ευτυχώς που είναι δυνατόν να μοιράζεσαι μαζί μας τέτοια υπέροχα τραγούδια - ποιήματα. ::laugh.::
Ανιχώρ
02-11-2006 @ 14:29
Πως είναι αλήθεια δυνατόν
Σε ετοιμοθάνατο παρόν
Να ζήσω να ελπίσω
Τι κι αν μπροστά μου τα πολλά
υπάρχει πάντα ένα αλλά
Που με γυρίζει πίσω…

Τί να πω? Ότι είναι καταπληκτικό ποιήμα είναι λίγο. Από τα λίγα που τα διαβάζεις ξανά και ξανά ΕΥΓΕ ΧΡΗΣΤΟ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο