| Αν ακόμα μπορούσα
Με ολη μου την δύναμη θα προσπαθούσα
Να ρίξω κάτω τα εμπόδια
Με χέρια και με πόδια.
Αυτά που με κρατούσαν πίσω
Και δεν με άφηναν να προχωρήσω,
Και να δείξω τα αισθήματα
Που τόσο καιρό έκρυβα.
(Ρεφρεν):
Μην μου πείς πως είναι αργά.
Γιατι θα πνιγώ μες στις παραισθήσεις
Που τόσο καιρό μου κρατούσαν συντροφιά
Και δεν ζητούσαν εξηγήσεις
Για ολη αυτή τη μοναξιά.
Μια ευκαιρία θέλω ξανά.
Μα μην μου πεις πως είναι αργά.
Χτες ολο το βράδυ
Δεν κατάφερα με τίποτα να κλείσω μάτι.
Γιατι του δωματίου οι σκιές
Ήταν πάρα πολλές.
Στο σώμα μου άφηναν πληγές.
Σημάδια απο το χτές.
Σημάδια απο αισθήματα
Που τώρα λες, πως δεν υπάρχουν πια.
(ρεφ.)
Μην μου πείς πως είναι αργά
Δεν θα το αντέξω πια.
Συγχώρα με που άργησα
Μα τώρα το κατάλαβα.
Συγνώμη που αμφισβήτισα
Τα δικά σου αισθήματα.
Πες οτι θέλεις να πείς, πες μου ψέμματα
Μονάχα μην μου πείς πως τώρα πια είναι αργά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|