Ζήνωνας
02-11-2006 @ 05:58 | Πολύ ωραίο αλλά είναι λίγο μακάβριο. | |
Ηλιαχτίδα
02-11-2006 @ 06:14 | Να μην προσμένεις αλλη πια ανατολή
σαν η πνοή σου εγκλωβιστεί στου Άδη τα λημέρια
αχ μεσημεριάτικα.........
αλλα άντε......επειδή ειναι πολυ καλό θα χαμογελάσω
::smile.:: | |
Schatzi
02-11-2006 @ 07:45 | Υποκλινομαι για αλλη μια φορα. . . | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
02-11-2006 @ 08:15 | Άγγελε. η γραφή σου τρυπώνει παντού... άλλοτε σαν χάδι άλλοτε σαν βελόνα. | |
Εκάτη
02-11-2006 @ 08:46 | καλησπέρα.... | |
justawoman
02-11-2006 @ 10:15 | Σαν ξεκινήσεις το στερνό σου το σεργιάνι
σκιές θα γνέφουνε, θα σ’ αποχαιρετούνε
οι μνήμες που παράτησες μεμιάς θα εκραγούνε
και θα σαλπάρεις προς ανύπαρκτο λιμάνι
Ο επίλογός σου καθώς και όλο το ποίημα δείχνουν όχι μόνο ικανότητα στην πλοκή του λόγου, αλλά ιδιαίτερη ευαισθησία στο άγγιγμα του πιο μεγάλου υπαρξιακού ερωτήματος.
τα σέβη μου Μετέωρε
(δεν ξέρω αν είναι η χρήση του δεύερου προσώπου, αλλά μου ήρθε στο νου η Ιθάκη καθώς σε διάβαζα... μια άλλη Ιθάκη βέβαια) | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-11-2006 @ 12:52 | Να ξέρεις πως τα φώτα σα σιγήσουν
θ’ απλωθεί μια απέραντη σιωπή...
::smile.::
Τα παιδιά του stixoi.info θα ήθελαν όλα τη γνώμη σας και τις συμβουλές σας, όποτε αυτό σας είναι δυνατό. Ειδικά τα μικρά παιδιά που τώρα διαμορφώνουν τον διανοητικό τους κόσμο και πειραματίζονται με την ποίηση. Τα καλά σας σχόλια θα τους έδιναν μεγάλη χαρά και δύναμη να συνεχίσουν. Θα ήταν θαυμάσιο αν παρακολουθούσατε μερικά από αυτά για να τα βοηθάτε. Απλώς σας μεταφέρω τι έχω εισπράξει. | |
χρήστος
02-11-2006 @ 13:17 | πολύ κάλό Μετέωρε...
Στα χείλη των ανθρώπων θα στεγνώσεις
τ’ όνομα σου υδρατμός στον ουρανό
στη φθορά θα χαριστούνε κι όσα είπες.
Ολάκερος ο κόσμος σου ανδρείκελο γυμνό
τα πρόσκαιρα σου όνειρα, οι προσφιλείς σου λύπες | |
Morgana
03-11-2006 @ 09:10 | Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θύμησε την αίσθηση που αφήνει η ανάγνωση των ποιημάτων του Καβάφη.
Θλιβερό αλλά πολύ αισθαντικό.
Μου άρεσε πολύ Μετέωρε... | |
 |
