| |
Ένας πόλεμος ξετιλύγεται έξω απο την θαλπωρή του σπιτιού του καθένα
περπατόντας σε μια εμπόλεμη ζώνη λυτρώνω τη σκέψη απο τη πένα
μάχονται για εικόνες που χάσανε στο δρόμο προς τη κορυφή
μα τις ψάχνουνε γιατί είδαν πόσο σημαντικές είναι αφου δε φτάσανε εκεί
σε ένα νεκρό πολιτισμό ακροβατώντας σε καρφιά έχω τα μάτια κλειστά
κάτι στον ορίζοντα μου μιλά και ζωντανό μέσα στο σήμερα με κρατά
εξουσία στο χρώμα της γνώσεις βαδίζοντας στο τέλος του παιχνιδιού ζωή
δεν είμαι ψηλά και ούτε θα πάω ποτέ όμως μου φτάνει που ζω με μουσική
η μούσα μου είδε τα παράσιτα του πόνου μέσα στο κόσμο το δικό μου
ήμουν ένας απλός άνθρωπος και τώρα απεβλήθει απο τον οργανισμό ο εγωισμός μου
κατεβαίνοντας το δρόμο της μοναξιάς αναζητώ αγάπη και στοργή
μα ίσως ζητάω υπερβολικά πολλά και με γεμίζουν τα γεγονότα αρμονίας αρετή
στη ονειρούπολη που ζω τίποτα δεν είναι άσχημο για τους άλλους
στη ονειρούπολη έχουνε σβήσει τους δικούς τους φάρους
δε πρόλαβα να νιώσω την ασφάλεια που προσφέρει η οικογένεια
μεγάλωσα πιο νωρίς απο ότι έπρεπε ψάχνοντας στον ουρανό αστέρια
εγώ πάντα βλέπω ξαστεριά αυτοί βλέπουν ακόμα και του Ωρίωνα τη ζώνη
εγώ δε βλέπω ανθρώπους καλούς στους δρόμους ενώ τους βλέπουν όλοι στη πόλη
στοχασμών οίστρος και ακόμα είμαι χαμένος απο το καθρέφτη
κάθε φορα που κοιτώ το μάτι το είδωλο στο τζάμι πια δε βλέπει
κάθε δάκρυ μια ανάμνηση που την διώχνω απο των ματιών τις σταγόνες
είμαι απο αυτούς και εγώ που παλεύουν για να πάρουν πίσω όμορφες εικόνες...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
