Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οξυγόνο
 Ξεκλείδωσε τη ζωή σου...
 
[I]Ψέμα κι άλλο τέρμα
τη ζωή σου πέρνα μέσα απ' τη σιωπή
κάτι σε ζητάει
κι η φωνή σου σε ρωτάει
κάτι θέλει να σου πεί[/I]

φεύγεις γιά τη νίκη
ψάχνεις πάλι γιά της Κίρκης
το αιώνιο νησί
είσαι φώς της νύχτας
της δικής μου καληνύχτας
μιάς απότομης στροφής

Λίγο πρίν το τέλος
ψάχνεις μόνος σαν Oθέλος
τη σωτηρία της ψυχής
λίγες οι στιγμές μας
κι άλλες τόσες οι ενοχές μας
που όλο λεν υπομονή....

[I]Κόψε αυτό το νήμα
και μη λές πως είναι κρίμα
να υπάρχεις σαν βοή
φόβοι στο σκοτάδι
το δικό σου το σημάδι
ακολούθησαν πολλοί[/I]

Tρόποι γιά να δίνεις
έχεις λόγους γιά να μείνεις
κι όλο λές αναβολή
που είναι τα ονειρά σου;
και στο βάθος της καρδιάς σου
ένα πέτρινο κλειδί...

Σπάσε τα δεσμά σου
στα παράλογα υποτάσου
είναι λάθος η εποχή
δώσε οξυγόνο
στον ανάποδο σου χρόνο
κάνε πάλι μιά ρωγμή...

[I]Είπες θα 'ρθω πάλι
κι η ανάρμοστη σου πλάνη
θα 'χει λόγους να σωθεί
κύκλος που όλο ανοίγει
τις ζωές μας τις αβλύνει
και τις κάνει ανοχή...[/I]

www.eliaspolitis.gr


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Φιλία
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη...
 
Spartinos
03-11-2006 @ 00:24
Λίγο πρίν το τέλος
ψάχνεις μόνος σαν Oθέλος
τη σωτηρία της ψυχής
λίγες οι στιγμές μας
κι άλλες τόσες οι ενοχές μας
που όλο λεν υπομονή....
ΥΠΕΡΟΧΟ ΗΛΙΑ ::up.::
Ηλιαχτίδα
03-11-2006 @ 01:03
υπέροχο Ηλια ::up.::
Avalon
03-11-2006 @ 02:43
Σαν βαθιά ανάσα .. Καλημέρα ::smile.::
χρήστος
03-11-2006 @ 03:04
Σπάσε τα δεσμά σου
στα παράλογα υποτάσου
είναι λάθος η εποχή
δώσε οξυγόνο
στον ανάποδο σου χρόνο
κάνε πάλι μιά ρωγμή

πολύ πολύ καλό Ηλία καλημέρα
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
03-11-2006 @ 04:39
Ναι! Από μεταφορική άποψη, όλα τα κλειδιά που έχουν δωθεί στην ανθρωπότητα, σ' εμάς, είναι για να ξεκλειδώνουμε πόρτες και όχι για να κλειδώνουμε. Σωστό αυτό που λες! Το θέμα είναι, να είμαστε από τη μέσα μεριά και όχι από τη έξω. Να είναι πίσω μας αυτός που κρατάει τα κλειδιά και όχι εμπρός μας. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση καμιά φορά είναι καλύτερα να περιμένει κανείς στο προαύλιο ενός απαγορευμένου γι' αυτόν χώρου, παρά να διαβαίνει ανούσια δρομάκια. Μπορεί εκεί να συναντήσει και κανέναν Σωκράτη... Αλλά γιατί πέτρινο το κλειδί; Εγώ το προτιμώ χρυσό μεταλλικό, μεσαιωνικής εποχής (χα, χα).

::smile.::
MARGARITA
03-11-2006 @ 06:04
Σπάσε τα δεσμά σου
στα παράλογα υποτάσου
είναι λάθος η εποχή
δώσε οξυγόνο
στον ανάποδο σου χρόνο
κάνε πάλι μιά ρωγμή.....

Σπάσε τα δεσμά σου...τόσο αληθινό...θαυμάσιο το ποίημα σου Ηλία...
την καλημέρα μου ::smile.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
03-11-2006 @ 07:11
Ηλία κάτι ήθελα να διορθώσω στο σχόλιό μου και δεν μπορούσα να σου στείλω μήνυμα. Έχεις τα εισερχόμενα στο γραμματοκιβώτιο ::sneak.:: στο 50/50; Σβήσε τα σχόλιά μου αν θέλεις, να δώσω ένα διορθωμένο.
Goldy
03-11-2006 @ 11:41
Ηλία μου απλά... ::up.::
Ηλίας Πολίτης
03-11-2006 @ 14:25
Καλησπέρα σας , όμορφο Σαββατοκύριακο να έχετε, ευχαριστώ..
iokasth
26-11-2006 @ 13:47
Υπέροχο! τίποτε άλλο.
Ν-Ι

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο