| |
Είναι φορές που ακούς τον ήχο
Της άρρωστης καρδιάς σου να σταματά
Και ο χρόνος που περνάει μοιάζει
Με φτηνή απομίμηση της ζωής
Είναι φορές που κουλουριάζεσαι
Στην ζεστή αγκαλιά του θανάτου
Ψάχνοντας λύτρωση να βρεις
Από τις θλιβερές σου αναμνήσεις
Είναι φορές που η εκδίκηση της μοίρας
Καρφώνεται στην πλάτη σου σα σταυρός
Λυγίζουνε τα γόνατά σου από το βάρος
Και στο χώμα βουλιάζουν λίγο λίγο
Είναι φορές που οι στίχοι μου μοιάζουν ξένοι
Θυμίζουν κλεμμένες σκέψεις, όχι δικές μου
Ποιος άραγε στο μυαλό μου κατοικεί
Και σκοτεινά αισθήματα το έχει πλημμυρίσει;
Είναι φορές που νομίζω πως θα τρελαθώ
Λέξεις πάνω σε χαρτί σιωπηλά απλώνω
Κι όταν τελειώσω το διπλώνω, αναπνέω
Και στην άκαρδη πραγματικότητα επιστέφω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
