| |
Αλμυρή Δροσοσταλίδα
03-11-2006 @ 09:13 | "πιανόμουν απ'τις άκρες σου κι ακροβατόυσα
φιλούσα τα χνάρια σου κι ακολουθούσα"
Πολύ πολύ όμορφο όλο το ποίημά σου... Λίγος ή πολύς, σημασία έχει ότι εσύ ένιωσες τον ερωτα, το απόλαυσες και αυτό μετράει.
| | horseman
03-11-2006 @ 09:39 | Εσένα οι τσέπες σου όμως ήταν πάντα τρύπιες
Οι ραφές σου πάντα ξηλωμένες
πω πω θυμόςςςςςς
::smile.:: | | Ζήνωνας
03-11-2006 @ 09:41 | Πάρα πολύ ωραίο, με ενθουσίασε η γραφή σου. Μπράβο, με συγκίνησαν τα λόγια και οι σκέψεις σου, πραγματικά με άγγιξαν. Καλύ συνέχεια και καλό απόγευμα. | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ
03-11-2006 @ 11:55 | ::oh.:: Χριστινάκι, τι έγραψες σήμερα !!!........θυμός και απογοήτευση έκαναν συμμαχία στη σκέψη σου.... και το αποτέλεσμα είναι απλά υπέροχο...
"Είχαμε κοινό μας το να χανόμαστε
Εγώ στην τρέλα σου κι εσύ στα όνειρα μου"
::up.:: | | angelface(sweetaki_girl)
03-11-2006 @ 17:17 | Ωραιο.. | | agrampeli
04-11-2006 @ 06:32 | ωραίο ::smile.:: | | ΑΙΟΛΟΣ
04-11-2006 @ 18:44 | Ξέρεις , έσβηνα κάθε φορά που δεν ήξερα που ήσουν
Είχαμε κοινό μας το να χανόμαστε
Εγώ στην τρέλα σου κι εσύ στα όνειρα μου
Όμορφο Χριστίνα...
::smile.:: | | nioufaro
05-11-2006 @ 03:52 | agrampeli αιολε ,ευχαριστώ | | AETΟΣ
05-11-2006 @ 14:30 | πολυ ωραιο!
::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
