| |
Σκέψεις αγχόνες που με κλείνουν στα παλιά
γυρνούν σαν πλάσματα δαιμονικά της νύχτας
θυμίζουν τη γεύση του φιλιού μιας καληνύχτας
που ζει σε κάποια μακρινή μου αγκαλιά.
Μα όλα ανήκουν πια στο χθες
που μ' απειλεί, με γοητεύει, με πονάει
μνήμη που στοίχειωσε, μα πέρασε και πάει
βουλιάζει επώδυνα ατού τώρα τις σιωπές.
Να φύγω θέλω, να χαθώ σε άλλη γη
σ' άλλες εικόνες θέλω το βλέμμα μου να τρέξει
της λήθης μπόρα να με χτυπήσει, να με βρέξει
να πάψει μέσα μου να χάσκει η πληγή.
Θ' ανοίξω πάλι τα πανιά γι' αλλού
καινούριες ρότες θα χαράξω και πορείες
σε νότιες θάλασσες ζεστές και του βορρά τις κρύες
εκεί θα ξορκίσω τις παγίδες του μυαλού.
Στο χρόνο πάνω θ' ακουμπήσω τις ελπίδες
κι όλα τα λάθη θα πληρώσω ως το τέλος
γρήγορα χάνεται η ζωή σαν βέλος
όσα κι αν έζησες, αμέτρητα όσα δεν είδες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
