|
| Παράφορη απουσία | | | πόσο μεγάλη είναι μια νύχτα; | | Στο γνώριμο εθισμό μου βυθισμένη,
στην απουσία σου
Βηματισμοί ηχηρής απόγνωσης
με φέρνουν πιό κοντά
Ανυπόταχτοι δαίμονες στις κώχες των ματιών
κρυσταλλώνουν τον πόνο
Άδειο βλέμμα,φως μαντικό
"που να΄σαι;"
Οι αισθήσεις επιθυμούν
το σώμα θυμάται έξω από το χρόνο
Σε θέλω με την παραφορά της λιωμένης λάβας
που κυλά στην ραχοκοκαλιά
Χαρακωμένη επιθυμία να σ'αγγίξω
έλξη ζωής,παλλόμενη
Κάθε στάλα το αίμα
μια αίσθηση που καίει
Άγριο,βίαιο πάθος,
ανάγκη τραχιά για το σώμα σου
Φλόγα,έρωτας σκοτεινός ,απροσδιόριστος
έξω από κάθε λογική,μαγικός κωδικός
χαμένου παραδείσου
Κύμα ζεστό ,μαγνητικό,
κυλά στον κομμένο χρόνο,
υγρή ανάμνηση
Άγρυπνη η ψυχή,
έτοιμη να κομματιαστεί,
να γδαρθεί απ'το δώσιμο
Χάνομαι τραυματισμένη σκιά,
στις ρωγμές της θαμπής νοσταλγίας
Χάνομαι σ'άλλες νύχτες,
όταν η λάμψη του φεγγαριού
έλιωνε πάνω στα γυμνά σώματα,
γέμιζε τις λακκούβες τους
γήινους πόθους
Αγαλήνευτος λυγμός
η ανάγκη μου...
δεν σε φτάνει
Λυγίζω,
απόψε
μόνο...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | |
| είμαστε ο καθρέπτης όπως και το πρόσωπο μέσα του...είμαστε πόνος και αυτό που θεραπεύει τον πόνο... | | |
|
AETΟΣ 04-11-2006 @ 17:34 | Υπεροχη γραφη,ομορφες εικονες....
καλο ξημερωμα
::smile.:: | | vas 04-11-2006 @ 17:41 | πολύ ωραίο...
(μου προκάλεσε η αρχή του ποιήματός σου
μια ιδέα: βηματισμοί πάνω από "καταστάσεις" που κάποιος είναι
βυθισμένος, ο βυθισμένος βηματίζει κι αυτός πάνω από "καταστάσεις",
κ.ο.κ, οι όροφοι μιας καθημερινής φυλακής) | | sirena 04-11-2006 @ 17:43 | "Σε θέλω με την παραφορά της λιωμένης λάβας
που κυλά στην ραχοκοκαλιά
Χαρακωμένη επιθυμία να σ'αγγίξω
έλξη ζωής,παλλόμενη"....
Ατέλειωτη μπορεί να είναι η άτιμη η νύχτα. Κι εγώ έτσι λέω, "μονο απόψε".. θα το πιστέψω, που θα πάει? Μπορεί ο πόνος μας να μην έχει κοινή αιτια γλυκιά μου, αλλα σε νοιώθω όσο δε μπορείς να φανταστείς...
Απόγευμα είναι ακόμη εδώ. Οι σκέψεις μου θα σου κρατήσουνε παρέα... μέχρι να κλείσεις τα ματια, μέχρι να ονειρευτείς ... αύριο, φως.
Την αγάπη μου.
::cry.:: ::love.:: | | MARGARITA 05-11-2006 @ 01:35 | Αγαλήνευτος λυγμός
η ανάγκη μου...
δεν σε φτάνει
Λυγίζω,
απόψε
μόνο...
Σε νοιώθω Στορμ...σε νοιώθω....καλημέρα σου ::love.:: | | Ηλιαχτίδα 05-11-2006 @ 01:59 | Σε θέλω με την παραφορά της λιωμένης λάβας
που κυλά στην ραχοκοκαλιά
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | horseman 05-11-2006 @ 02:11 | Χάνομαι τραυματισμένη σκιά,
στις ρωγμές της θαμπής νοσταλγίας
Ομορφες εικόνες...
Σύνεση στο συναίσθημα...
Καλημέρα...
::smile.:: | | Mou_sou 05-11-2006 @ 02:33 | *Αγαλήνευτος λυγμός
η ανάγκη μου...
δεν σε φτάνει
Λυγίζω,
απόψε
μόνο...*
Εύχομαι αυτό το # Ποτάμι Πόνου#....
Να σε πνίξει μόνο γι απόψε.
Πόσος ΑΔΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ!
Εύγε στη σκιά του.....
Λέτα.
::angry.:: | | storm 05-11-2006 @ 02:56 |
"σύνεση",Στέλιο;
μια καινούρια οπτική στο συναίσθημά μου...
θα το ψάξω.... ::smile.:: | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 05-11-2006 @ 04:08 | Ανυπόταχτοι δαίμονες στις κώχες των ματιών
κρυσταλλώνουν τον πόνο
Φοβερή εικόνα. ::up.:: | | agrampeli 05-11-2006 @ 05:14 | ωραίο ::smile.:: | | Goldy 05-11-2006 @ 09:54 | Πολύ όμορφες εικόνες... ::smile.:: | | nioufaro 05-11-2006 @ 10:02 | σαν καρδιογράφημα κάποιου που πεθαίνει από ανακοπή...για απόψε μόνο ::smile.:: | | Evita[Iris] 05-11-2006 @ 10:22 | ομορφο ::up.:: | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ 06-11-2006 @ 02:19 | "Αγαλήνευτος λυγμός
η ανάγκη μου...
δεν σε φτάνει
Λυγίζω,
απόψε
μόνο..."
Υπέροχο.. ::yes.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|