|
| Τα τσακισμένα δάχτυλά μου | | | Και πάλι καλημέρα... | | Είναι πικρό το αίσθημα των τραγουδιών του δρόμου,
κάτι ξυπόλητα αλάνια χειροκροτούν φωνάζοντας,
μα είναι βαρύ το κρύο κι έτσι σκορπίζουν γρήγορα,
χειμώνιασε τώρα ξαφνικά, στην παράξενη γύρα μου.
Αναζητώ τα λόγια μου στα κουρασμένα δάχτυλά μου,
στον άδειο, κρύο δρόμο γελάω δυνατά,
σωπαίνουν ξυλιασμένα τα κουρασμένα δάχτυλά μου,
δεν θα σ' αγγίξω απόψε.
Είναι θολά τα βλέμματα των ποιητών της άρνησης,
κάτι παράφοροι έρωτες ποδοπατούν τα γράμματα,
μα ήρθε κρύος άνεμος κι έτσι μαζεύονται άτσαλα,
κοιτάζω άψυχα τις πεταμένες υποσχέσεις.
Αναζητώ τα λόγια μου στα πληγωμένα δάχτυλά μου,
απέναντι στον άνεμο κλαίω γοερά,
πονούν πολύ τα ακίνητα, τα πληγωμένα δάχτυλά μου,
δεν θα σ' αγγίξω απόψε.
Είναι λειψά τα όνειρα των φτωχικών σωμάτων,
κάτι γυμνές ελπίδες, να θέλουν τα παράδοξα,
μα άρχισε βάρβαρη βροχή κι έτσι κρύβονται άγαρμπα,
βλέπω με θλίψη γύρω μου άχαρα να ντύνονται οι αγάπες.
Αναζητώ τα λόγια μου στα τσακισμένα δάχτυλά μου,
στο δυνατό χιονόβροχο ουρλιάζει η ψυχή μου,
σπάζουν, ακόμη αμίλητα, τα τσακισμένα δάχτυλά μου,
καλύτερα να μη σ' αγγίξω απόψε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
storm 04-11-2006 @ 18:12 |
Πικραμένες κραυγές ακούγονται...
Κλαίει το γραπτό σου,στάζει πόνο...
Καλό σου ξημέρωμα!
| | sirena 04-11-2006 @ 18:20 | Από την αρχή ως το τέλος του, με άγγιξε βαθιά. Εύχομαι να βρείς τον άνθρωπο που και σαν απόψε, θα το θέλει το άγγιγμα το τρυφερά πονεμένο και κρύο των δαχτύλων σου... Καλο ξημέρωμα.
::sad.:: | | renouli 04-11-2006 @ 18:28 | storm, να είσαι πάντα καλά κι ο πόνος μου είναι μέσα στο πρόγραμμά μου. sirena, ελπίζω μόνο να μη λυπήθηκες. Καλό σου ξημέρωμα και σε ευχαριστώ. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|