MARGARITA
05-11-2006 @ 06:08 | Ότι τρέμω, άπραγος μη μείνω
όπως μια σπίθα που δεν έκαψε ποτέ
άπραγος στη συνέχεια και στην αγάπη
πιο άχρηστος απ' την επιθυμία του νεκρού
που κυριεύει το μυαλό μου κάθε μέρα.
ότι σε κάνει και γράφεις δεν θέλω να ρωτήσω
έτσι απλά θέλω να σου πω.. εύγε Γεράκο μου.... | |
nioufaro
05-11-2006 @ 08:35 | old man μου..
με κάνεις να φοβάμαι να μην ΓΙΝΩ όλα αυτά που φοβάσαι να μην μείνεις...
όμως τι νόημα έχει να μην γευτεί κανείς τις γεύσεις των φόβων του...
πάντως για να μην χάσουμε και την αισιοδοξία μας σήμερα μέρα που είναι...
καλή είναι και η ζωή μωρέ...ας ξεκουραστούν και λίγο οι νεκροί, γιατί σαν πολλοί να μαζέυτηκαν εκεί κάτω... | |
Γιώργος_Ευθυμίου
05-11-2006 @ 10:29 | πολύ ωραίο...
Δυστηχώς πολλές φορές γινόμαστε ότι φοβόμαστε πιο πολύ...
Όλα εσωτερικά είναι... ::smile.:: | |
georgia
05-11-2006 @ 10:52 | Ότι το αίμα μου παγώνει, μόνος μη μείνω
όπως μια πόρνη που δεν πάρθηκε ποτέ
μόνος σε τέλος και αρχή
πιο μοναχικός από το βλέμμα του νεκρού
που αγναντεύει το θεό που δεν πίστεψε ποτέ του
...πάρα πολυ καλό | |
Αγνή
06-11-2006 @ 08:26 | Συγκλονιστικός!
Μου θύμισες την Πόλη του Καβάφη...
"Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή,
σ' όλην την γη την χάλασες."
....... | |
ειρήνη
11-11-2006 @ 08:33 | πολύ δυνατό !! | |
 |
