| |
| | Παράνοιας αγάπη |  | | | Κάπως έτσι μπορεί να αγαπάει ένας παρανοικός αλλα δεν παύει να αγαπάει αληθινά | | |
Θα θελα να σε κρατώ
σφιχτα δεμένη σε κορμό
να με χρειάζεσαι
κι ας κουράζεσαι
Δεν με νοιάζει…
Είναι το ξέρω τρελό
μα δεν αντέχω να σε δω
να απομακρύνεσαι
πουλί να γίνεσαι
Δεν θα αντέξω…
Έλα κατάλαβε, τι έχω πάθει
κι άλλα μου φύγανε, από τα λάθη
Πως να πω, στα σίγουρα, τ’αύριο πως θα ΄ναι
σε αγαπώ κι εγώ, μα σε φοβάμαι
σε αγαπώ πολύ, μα σε φοβάμαι
Πως να δω, τα πράγματα, μόνο οπως τώρα
Τώρα!
Θα θελα να σε κρατώ
σ ένα δωμάτιο μικρό
εκεί να κάθεσαι
κι ας μη σ’άρεσε
Δεν με νοιάζει…
Μη μου χρεώνεις πολλά
μα ότι έχω, τα χαλά
κάτι το άδικο
κρίμα και άδικο!
Δεν θα αντέξω…
Έλα κατάλαβε, τι έχω πάθει
κι άλλα μου φύγανε, από τα λάθη
Πως να πω, στα σίγουρα, τ’αύριο πως θα ΄ναι
σε αγαπώ κι εγώ, μα σε φοβάμαι
σε αγαπώ πολύ, μα σε φοβάμαι
Πως να δω, τα πράγματα, μόνο οπως τώρα
Τώρα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | γελώντας και δακρύζοντας για κείνο τ' ακρογιάλι να στρώσω να πλαγιάσουμε κεφάλι με κεφάλι. | | | |
|
damoulis
05-11-2006 @ 08:26 | εγωιστικο φιλε nicola!
καποια στιγμη η καταπιεση κουραζει
και τον τρελα ερωτευμενο που
την δημιουργει!
η αγαπη δεν φυλακιζεται!
το δινεις πολυ ομορφα παντως
ολοι καποια στιγμη τα σκεφτονται
ολα οσα λες και ας ειναι τρελα!
καλησπερα ::smile.:: | | MARGARITA
05-11-2006 @ 09:58 | Πως να πω, στα σίγουρα, τ’αύριο πως θα ΄ναι
σε αγαπώ κι εγώ, μα σε φοβάμαι
σε αγαπώ πολύ, μα σε φοβάμαι
η αγάπη είναι ζάλη Νικολά....και ομορφιά...και παράνοια...και καταιγίδα
καλησπέρα σου ::smile.:: | | « Ακρόνειρο »
05-11-2006 @ 09:59 | Μπράβο που εκφράστηκες..
Αλλά το να δέσεις τα κορδόνια της,
με την καρέκλα σου,δεν θα βγάλεις τίποτα..
Το είχα κάνει κάποτε και έχασα!
Και να ξέρεις πως αυτή δεν είναι απόλυτη αγάπη,
ούτε πραγματική..
Διότι όταν τον αγαπάς με την ψυχή σου δυνατά,
δε θέλεις να υποφέρει..
Θέλεις να είναι ευτυχισμένος έστω και μακριά σου!
Με αγάπη στα είπα επειδή σε συμπαθώ.
Καλησπέρα. | | Ιουλιβέρτιος
05-11-2006 @ 16:07 | Παρανοϊκή αγάπη... (αυτό δεν είναι αντιγραφή του τίτλου, αλλά σχόλιο) ...! | | Ηλιαχτίδα
06-11-2006 @ 01:57 | οντως εγωιστική αγαπη........αλλα δεν παυει να ειναι ενα ειδος αγάπης.........η παράνοιας! ::smile.:: | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ
06-11-2006 @ 02:16 | Νικόλα μου, η αγάπη δεν είναι καρδερίνα να την έχεις σε κλουβί και να σου κελαιδάει, ελεύθερη θέλει να 'ναι για να μεγαλουργήσει.Τώρα θα μου πεις πόσοι το καταφέρνουν αυτό............ελάχιστοι........ας παραδειγματιστούμε από αυτούς λοιπόν...
Την καλημέρα μου φίλε.. ::smile.:: | | meliviotis
06-11-2006 @ 06:30 | Ρε Νικόλα, είσαι λίγο....αφέντης;
Πολύ καλό! Ο έρωτας που φθάνει στα άκρα! Με άλλα λόγια, το επαινώ ως ποίημα , αλλά δεν ενστερνίζομαι τη φιλοσοφία του! Μακριά από μας τέτοιος πνιγηρός έρωτας που εκμηδενίζει το αντικείμενο της αγάπης! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
