| |
Όλη η ζωή μου ένας κήπος από σπασμένα όνειρα
τα λουλούδια κόκκινα από το αίμα
τα νούφαρα επιπλέουν στα δάκρυα
και η χλόη μοιάζει με άγρια ζούγκλα
Κοιτάζω πίσω μου τα όνειρα
μοιάζουν κομμάτια από γυαλί
πάνω τους πάλι καθρεφτίζομαι
είναι η όψη μου σκληρή
Λίγο πριν πέσω στο κενό έλα και σώσε με
έστω ένα όνειρο να βγει αληθινό
ν' ανθίσει ο κήπος της ψυχής μου απ' την αγάπη σου
και τότε μόνο θα πιστέψω στο Θεό
γιατί αν μ' έβλεπε θα δάκρυζε κι αυτός
Στην άκρη του κήπου κάτω από ένα γεράνι είναι ένα κλειδί
αν και το έδωσα σε πολλούς έμεινε άχρηστο
σκούριασε, πάλιωσε και την καρδιά μου πια δεν την ανοίγει
Λίγο πριν πέσω στο κενό έλα και σώσε με
έστω ένα όνειρο να βγει αληθινό
ν' ανθίσει ο κήπος της ψυχής μου απ' την αγάπη σου
και τότε μόνο θα πιστέψω στο Θεό
γιατί αν μ' έβλεπε θα δάκρυζε κι αυτός
Σπασμένα όνειρα δεν θέλω να κοιτώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
