| |
| | Δάκρυα |  | | | Δεν κλαίω εύκολα, σχεδόν ποτέ δεν κλαίω.... | | |
Δάκρυα…
Μείγμα πανάρχαιων γεύσεων και αισθήσεων…
Δάκρυα…
Η ξεχασμένη λάμψη του Χτες.
Ο πόνος και η θλίψη του Σήμερα.
Η προσμονή και η αγωνία του Αύριο.
Η ανακούφιση και η λύτρωση.
Η χαρά και η οδύνη.
Δάκρυα…
Απόδειξη μιας ελπίδας που άνθισε μια νύχτα και διαψεύστηκε.
Μικρά μαργαριτάρια, μάρτυρες μιας θυσίας,
στερνό αντίο στο όνειρο που έσβησε.
Η ηχώ μιας ζωής που δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας,
μιας αγάπης που δε γεννήθηκε ποτέ,
ενός έρωτα που χάθηκε…
Δάκρυα…
Το νανούρισμα μιας πληγωμένης, ευαίσθητης καρδιάς.
Σύντροφοι στους σκοτεινούς βάλτους των αναμνήσεων,
στην πλήξη της μοναξιάς, στην ξενιτιά,
στα νιάτα και στα γεράματα…
Δάκρυα ενός θιγμένου εγωισμού, απογοήτευσης,
Δάκρυα περηφάνιας, ταπείνωσης, μετάνοιας…
Δάκρυα του παιδιού που πέφτει κάτω και χτυπάει,
του νέου που αγωνίζεται,
του ηλικιωμένου που γέρασε..
Πεφταστέρια που μέσα τους κρύβεται η, μέχρι τώρα ζωή, μου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ως τα χαράματα... γίνονται θαύματα...! | | | |
|
Άθη Λ.
07-11-2006 @ 04:29 | αντιπροσωπεύει πολλούς το γραπτό σου... πολύ μου άρεσε, το ένιωσα μέσα μου... να είσαι καλά καλή σου μέρα! | | agrampeli
07-11-2006 @ 05:30 | Δάκρυα του παιδιού που πέφτει κάτω και χτυπάει,
του νέου που αγωνίζεται,
του ηλικιωμένου που γέρασε..
Πεφταστέρια που μέσα τους κρύβεται η, μέχρι τώρα ζωή, μου…
πολύ ωραίο | | « Ακρόνειρο »
07-11-2006 @ 06:05 | Γιατί,
τυφλό μάτι,
είναι αυτό που δεν δακρύζει..
Σε πάω πολύ!
Καλησπέρα. | | MARGARITA
07-11-2006 @ 06:47 | Δάκρυα λυτρωτικά....δάκρυα ανακούφισης...ελπίδας...
Μου άρεσε πάρα πολύ το ποίημα σου Ονειροπαρμένη....
την καλησπέρα μου ::smile.:: | | ~Oνειροπαρμένη~
07-11-2006 @ 09:02 | Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας..
Καλό απόγευμα να έχετε.. ::smile.:: | | nioufaro
07-11-2006 @ 10:18 | Δάκρυα κάθε λογής και διαλογής
Δάκρυα που καλώς ή κακώς όσο κι αν τα σκουπίζεις
υπάρχουν και δεν στεγνώνουν ποτέ ::love.:: ::smile.:: | | TAS
07-11-2006 @ 14:17 | Μικρά μαργαριτάρια, μάρτυρες μιας θυσίας,
στερνό αντίο στο όνειρο που έσβησε.
Η ηχώ μιας ζωής που δεν υπάρχει πια ανάμεσά μας,
μιας αγάπης που δε γεννήθηκε ποτέ,
ενός έρωτα που χάθηκε…
Πολύ καλό! ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
