| |
Πρόσωπα που περνούν εσένα μου θυμίζουν
όμορφα πρόσωπα χωρίς δική τους ομορφιά
ζευγάρια βλέπω φευγαλέα με κεντρίζουν
σαν η δική σου γλύκα βρίσκεται μακριά
Που να 'σαι πληγωμένη αμαζόνα σε ποιόν χάρτη
είκοσι μέρες Ραπουνζέλ τυφλός σ' αποζητώ
στις παραλίες και στα μπαρ το παίζω ζάρι
ρίχτα μαλλάκια σου στο κάστρο να ανεβώ
Ποια θάλασσα δροσίζει το κορμί σου
και ποιός αέρας σου χαιδεύει τα μαλλιά
ποιός καβαλιέρος να χορεύει τη ψυχή σου
ψυχή π' αξίζει από κείνον πιο πολλά
Τις νύχτες στριφογυρνάς μες τα σεντόνια
τα μεσημέρια ξυπνάς ψυχή καμιά
στα χείλη μου κρατάς χιλιάδες λόγια
στις φλέβες μου κυλάς γλυκά ζεστά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
