| |
Θάμπωσε η νύχτα στο πλευρό μου
Σ' άφησα στο θόλο μοναχό..
Πήρα απ' τη ζωή το μερτικό μου
Λίγο μόνο χώμα και νερό...
Μην ρωτήσεις πάλι τι ζητάω
Δες μονάχα οι μέρες πως γερνούν..
Κλέβω για να ζήσω και σκορπάω
Στάχτη στα λουλούδια που περνούν...
Άχρηστη κι η δύναμη στον πόνο
Είναι το κενό μου πιο φριχτό..
Έμαθα το φόβο μου να διώχνω
Κι έτσι σαν την πέτρα θα γενώ...
Λένε πως κοιμούνται τα ρολόγια
Όταν τραγουδάνε οι σκιές..
Πες μου πως προφέρονται τα λόγια
Όταν σταματούν οι μουσικές...
Θέ μου, γιατί μ'έφερες να ζήσω
Όλα αυτά τα πάθη απ' την αρχή?
Πόσους πεθαμένους θ' αναστήσω
Μέσα σε μια διάτρητη ψυχή?..
Πές μου μοναχά πως είναι ψέμα
Κι ότι κάπου αλλού θα βρείς το φως..
Αχ.. και να μπορούσες μ' ένα βλέμμα
Τ' άστρα να μου φέρεις σαν θεός...
Τώρα με τις άκρες των δαχτύλων
Έρχομαι κι αγγίζω τη χαρά..
Μνήμες πορφυρές.. κρυμμένων ήλιων
Μέσα στης καρδιάς την μοναξιά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
