Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ράγισμα στον χρόνο
 

Κοιτάζω το ακίνητο,ήσυχο δωμάτιο
Πάνω στο τραπέζι,στον καναπέ,
υπάρχουν ακόμα λεκέδες
από το φεγγαρίσιο φως του ονείρου της νύχτας
Θυμάμαι το άγγιγμά του
Τα δάχτυλά του,
βελούδινο ράγισμα στο κορμί μου
Η απουσία του,
αόρατη συντροφιά
Με χαμένο βλέμμα,
βλέπω στον καθρέφτη την σωσία μου
Το κρύσταλλο με διαπερνά
παραμορφώνοντας τα πάντα στην διάθλαση
Τελείωσε η εποχή που ο καιρός περνούσε κανονικά
Μπορεί να είναι δώδεκα παρα δέκα της περυσινής ημέρας
ή κάποιας νύχτας του περασμένου αιώνα
ή δώδεκα παρα δέκα της Σταχτοπούτας
Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό
στο συσσωρευμένο χρόνο της λήθης
Να το αγγίξεις μια φευγαλέα στιγμή
να κυλήσεις στη σκιά του ονείρου...





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

είμαστε ο καθρέπτης όπως και το πρόσωπο μέσα του...είμαστε πόνος και αυτό που θεραπεύει τον πόνο...
 
meliviotis
07-11-2006 @ 17:29
Βαθιά νοήματα, ωραίος στίχος! Είσαι απίθανη (-ος)!!!!! Μπράβο!
Aris4
07-11-2006 @ 18:14
Πολυ ομορφο storm !!!!! ::yes.::
MARGARITA
07-11-2006 @ 18:29
Ραγίζει το ράγισμα σου....πολύ ωραίο Στορμ

Η απουσία του,
αόρατη συντροφιά
Με χαμένο βλέμμα,
βλέπω στον καθρέφτη την σωσία μου....

κρατώ αυτούς τους στίχους δικούς μου
justawoman
07-11-2006 @ 18:57
Τελείωσε η εποχή που ο καιρός περνούσε κανονικά
Μπορεί να είναι δώδεκα παρα δέκα της περυσινής ημέρας
ή κάποιας νύχτας του περασμένου αιώνα
ή δώδεκα παρα δέκα της Σταχτοπούτας
Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό
στο συσσωρευμένο χρόνο της λήθης
Να το αγγίξεις μια φευγαλέα στιγμή
να κυλήσεις στη σκιά του ονείρου...


Κορυφαία και ποιητικότατη απόδοση της σχετικότητας του χρόνου
Η ρωγμή σου Θύελλα με ενθουσίασε
::smile.::
deti
07-11-2006 @ 19:12
Εκθαμβωτικά όμορφο! ::smile.:: ::up.:: ::up.::
AETΟΣ
07-11-2006 @ 19:31
Παρα πολυ ωραιο!
::smile.::
vasilakis
07-11-2006 @ 19:54
πραγματικά πανέμορφη σύνθεση!
μου αρέσει απίστευτα αυτή η λιτή αμεσότητα!!!
να 'σαι καλά...
ΑΙΟΛΟΣ
08-11-2006 @ 00:07
Η απουσία του,
αόρατη συντροφιά
Με χαμένο βλέμμα,
βλέπω στον καθρέφτη την σωσία μου
Το κρύσταλλο με διαπερνά
παραμορφώνοντας τα πάντα στην διάθλαση

Θαυμάσιο Storm…
Καλημέρα…
::smile.::
Mou_sou
08-11-2006 @ 00:58
*Μπορεί να είναι δώδεκα παρα δέκα της περυσινής ημέρας
ή κάποιας νύχτας του περασμένου αιώνα
ή δώδεκα παρα δέκα της Σταχτοπούτας
Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό
στο συσσωρευμένο χρόνο της λήθης
Να το αγγίξεις μια φευγαλέα στιγμή
να κυλήσεις στη σκιά του ονείρου...*

Άρωμα απέραντης αγάπης
Σπαραγμός , παράδωση ,
Πίκρα για πρόσφατο χαμό ονείρου....

Τα δάκρυάσου είναι διαμάντια
Μην τα ξοδεύεις για οτι δεν αξίζει


Καλημέρα

Λέτα. ::no.::
Morgana
08-11-2006 @ 02:19
Υπέροχο storm, πραγματικά!!!
santana
08-11-2006 @ 03:06
Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό
στο συσσωρευμένο χρόνο της λήθης..

Για γυναικία ψυχή άριστη συναίσθηση και άγγιγμα στον χρόνο..
::up.::
guesswho
08-11-2006 @ 04:52
Καλημέρα storm! Έξοχο...στα αγαπημένα μου! ::smile.::
nioufaro
08-11-2006 @ 05:08
πολύ όμορφο με δόσεις γλυκόπικρης μελαγχολίας ::smile.::
χρήστος
08-11-2006 @ 05:12
πολύ όμορφα δοσμένη μελαγχολία του εντός... καλημέρα
sirena
08-11-2006 @ 10:13
"Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό
στο συσσωρευμένο χρόνο της λήθης
Να το αγγίξεις μια φευγαλέα στιγμή
να κυλήσεις στη σκιά του ονείρου..."

Και τη δικη μου την ψυχη ραγισες γλυκια μου...
μα το ραγισμα σου παντα χαδι ειναι....
Το ενοιωσα ολοκληρο....
sagittarius
10-11-2006 @ 16:36
υπέροχο!!!
agrampeli
11-11-2006 @ 01:28
ή δώδεκα παρα δέκα της Σταχτοπούτας
Να εξαφανιστώ στο όνειρο χωρίς γοβάκι,
να το αφήσω ίχνος μαγικό

υπέροχο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο