Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τις νύχτες, που θυμάμαι
 
Πίνω τις αναμνήσεις μας παρέα με τις φωτογραφίες
του έρωτα μας...
Κάθε κύτταρο μου ψιθυρίζει
τ' όνομα σου "...Εμμανουήλ..." "...Εμμανουήλ..."
Ακόμα και η απουσία σου
με μαθαίνει τη σιγή.
Κάνω έρωτα με
τη σκιά των ονείρων μας.
Βυθίζομαι στα σεντόνια της φωνής μας.
Και η ανάσα σου;
Δε τη θυμάμαι πια...
Μου άφησε μια οπή
στο αριστερό ημιθωράκιο
και τρέχει δάκρυα...
Γέμισε τον ανθόκηπο σου με λουλούδια...
Αγχέμαχος στέκεσαι
φύλακας της πύλης των ονείρων μου.
Σαν την κλίμακα του ντο
σε ξεκούρδιστο πιάνο...
Οι νύχτες μου, μοιρολογήστρες του κενού
με κοιτούν και δακρύζουν.
Κάθε νότα της υφής σου, με ακουμπά....
Ακόμα και αυτό το λα, που κούρδιζες
όταν έφυγα...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
~Oνειροπαρμένη~
08-11-2006 @ 11:23
Δεν ξέρω γιατί αλλά με συγκίνησε...
Είναι πάρα πολύ όμορφο,με μελαγχολικό και νοσταλγικό ύφος.. ::love.::
maninoula
08-11-2006 @ 11:41
::smile.::
Ιουλιβέρτιος
08-11-2006 @ 11:46
Καταπληκτικό!
MARGARITA
10-11-2006 @ 10:22
Βαθιά εγκάρσια τομή χωρίς αναισθητικό...ουρλιάζει από τον πόνο...
Θαυμάσιο...την καλησπέρα μου
φέρελπις
10-11-2006 @ 15:15
Στην Καισαριανή μας πας
και μας πυροβολείς
με εικόνες, ήχους κ' αισθήματα.
Σφαίρες λεκτικές.
Ρίξε κ' άλλες ;)
agrampeli
11-11-2006 @ 02:10
Θαυμάσιο... ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο