| |
Σταθηκα μαζι σου
στην ακρη
του πιο ομορφου
γκρεμου .
Στους καταρακτες
που μου εδειξες απο ψηλα
ευχη εκανα στα νερα
οταν δεν κοιτουσες
"Να κρατουσε αυτη η στιγμη
για παντα"...
Οταν ο ηλιος εδυε
φοβηθηκα
τραβηχτηκα
Γιατι κατι τοσο ομορφο
να εμφανιζεται μπροστα μου?
Χρωματα πορτοκαλι και κοκκινα
χαιδεψαν το προσωπο μου
πανω απ'τη παλαμη σου.
Εσυ παντοτε ηθελες
να με προστατεψεις.
Εκλεισα τα ματια με απογνωση
και... μονο σκοταδι-
μαυρο πηγαδι
που μεσα του
πεφτω
πεφτω
πεφτω.
Ανοιγω τα βλεφαρα
και συνανανταω εσενα
καταματα.
Επεξεργαζεσαι το νεογεννητο δακρυ μου
και σου χαμογελω,
για να μην ανησυχησεις.
Εσυ παντοτε ηθελες οταν πεφτω
να με σηκωσεις.
Εκστασιαζομαι απο το απεραντο,
το ατελειωτο
κενο.
Ομως για μια στιγμη μονο...
αμεσως ερχεται στη σκεψη μου
η ματαιοτητα του απελευθερωτικου σαλτο.
Ακομα και κει 8α με κυνηγαγες
για να με πιασεις
να με σωσεις.
Τοτε ευχομαι να ειχα ευχη8ει
κατι για μενα.
Να μπορουσα να χαθω
με ενα μοναχικο σαλτο.
Να τρεξω μακρια
η εστω να πεταξω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
