Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ναυαγός της ύπαρξής σου έγινα
 Γραμμενο πανω σε λεξεις και φρασεις συγκεκριμενες που μου εδωσε ενας φιλος ναυτικος και μου ζητησε να του το κανω ποιημα. Γι' αυτο και ειναι περιεργο το μετρο του, δεν εβγαινε αλλιως! Καλη σου ωρα Κωστα οπου κι αν εισαι!!!
 
Τα μάτια σου για με, τ’ απέραντο γαλάζιο
Μια ονειρεμένη θάλασσα για κάθε ναυτικό
Παρθένα, άγρια, άγνωστη, για ‘σένα ξεκινώ
Στις όχθες του κορμιού σου, αιώνια να λιμνάζω

Νιώθω τον σεβασμό, μέσα μου που σου πρέπει
Στην πλώρη σαν ταξιδεύω και σου γλυκομιλώ
Μα καταιγίδα μου ‘φερες κι αν άξιος σου φανώ
Φάρο κάνε τα μάτια σου, μέσα μου να διέπει

Μα πως μπορώ την χάρη σου να πολεμήσω;
Ποιος είμαι ‘γω και πώς μπορώ πια ν’ απαγκιστρωθώ;
Το κύμα σου με σκέπασε και μ’ έκανε να δω
Με της ψυχής τα μάτια, όλα να τ’ αντικρίσω

Βούτηξα και στο σώμα σου βυθίστηκα βαθιά
Και στον γλυκό βυθό σου κρύφτηκα κι έμεινα
Ναυαγός της ύπαρξής σου – δες με! – έγινα
Και δεν θα το ζητήσω, να δω πάλι στεριά.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Εμπνευσμενα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είναι σκληρό να θυμάσαι, μα πιο σκληρό να ξεχνάς......
 
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
10-11-2006 @ 11:08
"Ναυαγός της ύπαρξής σου έγινα"

"Και δεν θα το ζητήσω, να δω πάλι στεριά."

Τίτλος και τελευταίος στίχος μου φτάνουν........όλο υπέροχο και δύσκολο όντως....τα κατάφερες όμως μια χαρά... ::yes.::
georgia
10-11-2006 @ 11:10
Βούτηξα και στο σώμα σου βυθίστηκα βαθιά
Και στον γλυκό βυθό σου κρύφτηκα κι έμεινα
Ναυαγός της ύπαρξής σου – δες με! – έγινα
Και δεν θα το ζητήσω, να δω πάλι στεριά

υπέροχο Χαρά μου...
« Ακρόνειρο »
10-11-2006 @ 11:49
Θα μου επιτρέψεις να υποκλιθώ στο σχόλιο σου
και να σου πω πως αν συγκριθεί με το παρακάτω,
θα νικήσει κατά κράτος!!

Την καλησπέρα μου.
ΑΙΟΛΟΣ
10-11-2006 @ 12:25
Μα πως μπορώ την χάρη σου να πολεμήσω;
Ποιος είμαι ‘γω και πώς μπορώ πια ν’ απαγκιστρωθώ;
Το κύμα σου με σκέπασε και μ’ έκανε να δω
Με της ψυχής τα μάτια, όλα να τ’ αντικρίσω

Χαρούλα καλησπέρα…
Υπέροχο το σχόλιο σου και το ποίημα σου…
Να είναι καλά ο φίλος σου όπου κι αν βρίσκεται…
Με τα γραπτά σου μου δίνεις έμπνευση και δεν αντέχω ενίοτε στον πειρασμό να γράψω μια στροφή έτσι στα πρόχειρα…
Για σένα και τον φίλο σου… Με την αγάπη μου…

Μα πως τα μάτια σου να αντικρίσω
κι από το φως τους να μην τυφλωθώ
μέσα στο κύμα τους να σεργιανίσω
εσένα αγάπη μου να ξαναβρώ…
::smile.::
deti
10-11-2006 @ 12:35
Καλό, πολύ όμορφο! ::up.::
MARGARITA
10-11-2006 @ 12:37
Πάρα πολύ όμορφο Χαρούλα μου...καλά ταξίδια στον φίλο σου...
την ::love.::
Μετέωρος Άγγελος
10-11-2006 @ 12:40
Tα κατάφερες! Πολύ καλό
meliviotis
10-11-2006 @ 12:49
Χαρά μου, καλησπέρα! Πολύ όμορφο! ::love.::
χρήστος
10-11-2006 @ 13:52
καλησπέρα χαρά, πράγματι πολύ όμορφο και τρυφερό
agrampeli
11-11-2006 @ 02:39
πολυ όμορφο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο