ΜΕ ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ;-)
Χρόνια βουτώ στα βαθιά και απο εκεί βρίσκω διέξοδο
πάω ψηλά με φαντασία και βγάζω βάρος όταν ζωγραφίζω
κανείς δεν πλήρωσε για ότι τράβηξα σε μια ανεντιμή ροή
δεν υπάρχει δικαιοσύνη μα διπλωματία σε αυτή τη ζωή
η ανάσα μου ακούγεται καταλάθος εισβάλλει χωρίς λόγο
ζωγραφίζω με τις λέξεις μου αποβάλλω με αυτό το τροπο το πόνο
σε μια πύρινη άβυσσο ανθρώπων μεγάλωσα γρήγορα
μέσα στη μόδα κινώ το όχημα της κοινωνίας δεν στέκομαι ακίνητα
προβάλλω το αστέρι του χώματος που πατώ μετανοιώνω
τη ζωή μου πολλές κακές συνήθειες έτσι απλά σκοτώνω
δεν έχω πρόβλημα θα λείψω σε λίγους ακόμα και αν φύγω
θα είναι κάτι όμορφο κάτι ξεχωριστό τη φωνή μου τώρα δε καταπίνω
δε με νοιάζει ότι και αν πάθω έχω πάθει αρκετά δεν φοβάμαι
μερικοί ανώτεροι θεοί τη βοήθεια του δικού μου ζητάνε
τα δάκρυα τώρα πέφτουν οι εικόνες το μυαλό καταστρέφουν
τα χείλη με αλμύρα τρέφουν και με τα όνειρα μου φεύγουν
δεν θα υπάρξει γραμμή όποια στιγμή και αν κάνω καρδιογράφημα
το μυαλό δε θα φύγει με πίκρα αλλά με νέα λάφυρα
γλαφυρός ο λόγος παρεπιπτόντως είμαι μόνος το ξέρω χαίρομαι
οι ώρες πηγαινοέρχονται και για το άυριο βλέπουμε
πόνος άφθονος θα έρθει θα περάσει έχουμε λίγα χρόνια ακόμα
περάσανε και τα χρόνια όμως πάλι οι ιδιοι κάθονται στα σαλόνια
μια ριπή μαγείας διαπερνά το λιγοστό φως του δωματίου μου
είμαι κτίριο χωρίς θεμέλια και τα χτίζω εν ώρα του βίου μου...
