| |
| | Ο μικρός , μεγάλος Γκιούλιβερ |  | | |
Σε ασανσέρ , σε δωμάτια , στο λεωφορείο ,
Στο τραίνο , στο πλοίο , στο αεροπλάνο.
Στο Ζάππειο στην ακρόπολη στον Παρθενώνα..
Απάτη!!!!
Στη σκέψη μου όλα μικρά, μα πιο μεγάλα από εμένα..
Χθες το βράδυ έκανα φίλο τον Γκιουλιβερ ,
Δεν ίδρωσα καν , δε πήρα ούτε Ζanαx για τη ταχυπαλμία ,
Ίσα Ίσα κουκουλώθηκα μέχρι απάνω , και έμεινα
Ακίνητη να βλέπω μέσα από το σεντόνι τον φωσφορίζοντα
Ωριωνα που έχω στο ταβάνι…
Και στη στέγνη παλάμη μου απάνω είχα τον Γκιουλιβερ..
Απατή!!
Θυμάμαι αποκοιμήθηκα , και ξύπνησα αντικρυζοντας
Τη θεά των τεντωμένων μου δάχτυλων.
Είχε φύγει ,
Και στο ταβάνι πλέον , ο πλαστικός ωριωνας , λουσμένος ,
Στο πρωινό φως της μέρας.
Α ,
Ξέχασα είχα αφήσει τα παράθυρα ανοιχτά εχτές.
Απατή!!
Το έσκασε από εκεί , και εγώ?
Που νόμιζα πως ήτανε μικρός..
Η κλειδαρότρυπα παρέμεινε ανέγγιχτη ,
Μου άφησε όμως ενθύμιο ,
Τις κλειστοφοβικές μου τάσεις , παραταγμένες στο μαξιλάρι μου απάνω!
Έκανα να σηκωθώ , και απ’το μέτωπο με κράτησαν στη
Χτεσινή μου θέση ,
Και έχτισαν το βλέμμα μου προς τα πάνω , στην αγκαλιά του
Ψεύτικου ωριών μου.
Κι εκεί τα είδα…
Τα όνειρα μου τα κλειστοφοβικά , να τεντώνουν τις ιδρωμένες τους παλάμες
.., στης Υλίκης μου υπόστασης το αυτί να
Ψιθυρίζουν ..
Να κυλιστω στο ναρκοπεδιο της αστρικης μου προβολής
Πόνεσα!
Άνοιξα τα μάτια , κοίταξα δεξιά κι αριστερά ,
Και διαπίστωσα , των ωριών που είχε απομακρυνθεί ,
Ένα μέτρο παραπάνω από το προηγούμενο οπτικό μου πεδίο..
Απατή!
Ξεγελάστηκα για άλλη μια φορά ,
Κίνησα να πάω στο μπάνιο , το σκέφτηκα μονομιάς..
Κρύο νερό στο πρόσωπο , μισό zanax ton 10mg και δυο
Βαθιές ανάσες.
Έκανα να ξεκλειδώσω..
Η κλειδαριά παραβιασμένη!
Άνοιξα το φως να δω ,
Το παράθυρο πλέον κλειστό…
Έφυγε εκείνος , μικρός ,
Έμεινα εγώ , ….
Να κλυδωνίζω τις απατές μου ,
Απάνω στο πρεβάζι…!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΡΑΓΙΖΟΥΝ | | | |
|
agrampeli
11-11-2006 @ 07:05 | πολύ όμορφο ::smile.:: | | MASTER
11-11-2006 @ 08:52 | ::love.:: ::love.::
με άγγιξε πολύ βαθιά... | | Ιουλιβέρτιος
11-11-2006 @ 13:15 | Βρε βρε βρε, τι έκανε ο απατεώνας! Σα δε ντρέπεται! κι έχουμε και το ίδιο όνομα...
Πολύ όμορφο το καταθλιπτικούλι σου Ελπίδα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
