« Ακρόνειρο »
11-11-2006 @ 07:52 | Έβγαλες ασπροπρόσωπο το τίτλο..
Μπράβο!
Καλησπέρα. | |
deti
11-11-2006 @ 08:00 | Μια αισιοδοξία που υπάρχει σήμερα.. Άλλο πράγμα..
(Λέτε να φταίει οτι είναι 11.11;!) ::smile.::
Καταλάθος το έγραψα 2 φορές! Σβήστο αυτό αν θέλεις! | |
Ηλιαχτίδα
11-11-2006 @ 08:17 |
Μια σφαίρα αιωρείται μες τη θλίψη μου...
Η θλίψη μου....αιωρειται μεσα σε μια σφαιρα.......Ειρήνη μου.....(για την ΄δική μου μιλώ...) | |
ΑΙΟΛΟΣ
11-11-2006 @ 10:08 | Έχει το χρώμα της κραυγής
που ξύνει τους κροτάφους μου
σαν σφίγγω τα δόντια ξανά και ξανά
κι αυτή γραπώνεται μέσα μου
κι αργόσυρτα αμολά το μοιρολόι της.
Κραυγή που’ χει τα χρώμα του κενού
τυλίγεται ολάκερη σε μια σφαίρα σιωπής..
Καλώς σε ξαναβρίσκω Ειρήνη μου…
Μελαγχολικό σε βαθμό που πονάει το γραπτό σου…
Εξαίρετο όμως…
Καλησπέρα…
::smile.:: | |
MARGARITA
11-11-2006 @ 11:36 | μια σφαίρα αιωρείται μες τη θλίψη μου...το αγάπησα Ειρήνη...
την καλησπέρα μου και την ::love.:: | |
χρήστος
11-11-2006 @ 11:54 | καλησπέρα ειρήνη, είναι φοβερό το γραπτό σου, να είσαι καλά | |
seizeTHEday
11-11-2006 @ 13:18 | Πολύ όμορφο Ειρήνη!
Να είσαι πάντα καλά!
Καλό σου βράδυ!
::smile.:: ::yes.:: | |
agrampeli
12-11-2006 @ 05:00 | Μα η ζωή του ανθρώπου
μοιάζει μια σφαίρα που αέναα κυλά
και δεν προφταίνεις τη φαιδρή της όψη να χορτάσεις.
πολύ όμορφο ::smile.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
14-11-2006 @ 19:32 | Χαίρομαι που δεν το έχασα.
Να ξαναπώ για την ποιότητα της γραφής σου Ειρήνη;
σ' ευχαριστώ γι' αυτό που διάβασα. | |
 |
