| |
«…ο πρίγκιπας πήρε την όμορφη πριγκίπισσα στο παλάτι. Οι γάμοι τους γιορτάστηκαν με μεγαλοπρέπεια από όλη τη χώρα. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ακόμη καλύτερα!»
Από μικρή με γοήτευαν τα παραμύθια. Ίσως γιατί κρύβουν μεγάλες αλήθειες.
Η Σταχτοπούτα με τα κουρέλια της, η Χιονάτη με τους 7 νάνους, η Κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός λύκος, ο βάτραχος που μ’ ένα φιλί έγινε πρίγκιπας και τόσοι άλλοι, κάθε βράδυ με νανούριζαν με τα μαγικά, τα ξόρκια και τα μυστικά τους.
Μα εγώ δεν κοιμόμουν ποτέ πριν ακούσω το τέλος..
Κι ύστερα μεγάλωσα… Και κάποιοι υπέθεσαν πως ήμουν πια μεγάλη για παραμύθια.. Όμως εγώ ποτέ δεν ξέχασα αυτά που άκουγα μικρή…
Μέχρι που συνάντησα σύγχρονες Κοκκινοσκουφίτσες και Σταχτοπούτες, για να καταλάβω ότι υπάρχουν «παραμύθια» αληθινά και στην πραγματική ζωή. Μόνο που πολλά απ’ αυτά δεν έχουν χαρούμενη κατάληξη κι αφήνουν στο τέλος έναν ήχο σαν ουρλιαχτό ή τον ήχο που αφήνει το ξερόκλαδο όταν φλέγεται. Μα εγώ τα μάζευα σε τόμους και τα φύλαγα στις πιο ευρύχωρες βιβλιοθήκες της καρδιάς μου…
Όταν όμως, τα κρύα βράδια, αποζητούσα ένα παραμύθι για να με πάρει ο ύπνος και τα κατέβαζα απ’ τα ράφια, μούλιαζαν τα δάχτυλά μου και δεν ξεχώριζα αν έφταιγαν τα δάκρυα απ’ τους ήρωες ή απ’ τα δικά μου μάτια…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
