| |
Στα αδυτα της σιωπης
κοιμαται ενας αγγελος
-Με ξεχασες Ιουδα,
ακομη εχω την αγχονη σου
στον κορφο μου φυλαχτο, να το θυμασαι.
Και ας με ξεχασες-
Πεσμενος.
Το φωτοστεφανο σβηστο
σαν τα μαυρα χρονια,
σαν τις σκοτεινες ημερες
που ο κυνηγος σκοτωνε αλογιστα
στο πυκνο δασος.
Τα ματια του γυαλινα
σκληρα
και αδεια, αλλα γεματα με ντροπη
-Που χαθηκε η αληθινη πιστη;
Σε ενα βαθυ πηγαδι
στο μυρωδατο ερεβος-
Οι πληγες στην πλατη
ανοιχτα στοματα
που περιμενουν να γεμισουν
με τα δακρυα των τελευταιων επιζωντων.
-Μικρη πικρη μου αγχονη
σαν το φιδι κουλουριασμενη
σαν ροζαριο φριχτο.-
Ομως στο μυαλο του
η ανομολογητη αληθεια
αυτη που τον εξορισε
που διαχωριζει την αληθινη βλασφημια
σαν θολο βρωμικο ποταμι.
-Πλυθητε, στο ονομα των τριων,
βρομιστητε με τις αμαρτιες
που διαπραχθηκαν στο ονομα του,
μιανθειται με το αμιαστο μιασμα τους.-
Στην πλατη του το στιγμα
της σκληροτητας
της...αγαπης;
Αυτης που γεμιζει τις μαυρες μερες
σαν εναστρη νυχτα
με κοκκινα φεγγαρια.
Το ονομα του αγνωστο
εξ'ου και το δεος.
Αλλα επεσε για μας, ω αγγελικη ρομφαια,
Λουσιφερ αδικημενε,
για μια αληθεια που κανεις δεν αντεχει
αφου διαλυει το θωρηκτο οικοδομημα αιωνων.
-Το ψεμμα
ειναι η διατηρηση της ψυχραιμιας,
της γαληνης, της δεκτικοτητας.-
"Pain inside is rising
I am the fallen one."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
