| Ίσως φταίει η ζωή μου,
ίσως και το ίδιο το εγώ μου,
που όλα γίνονται κομμάτια
για μια φούχτα από γινάτια.
Όλα γύρω μου υπέροχα,
η ζωή μου χαμογελάει αγέρωχα.
Μα εγώ μέσα μου παλεύω
χωρίς να ξέρω τι γυρεύω.
Τα παντζούρια όταν ανοίγω
και τον ήλιο αντικρύζω,
της μοναξιάς με τυλίγει το γκρίζο
στο μουντό ουρανό μου.
Γκρίζο το τοπίο της καρδιάς μου
και εγώ πουλί πληγωμένο,
που περιμένω το γιατριά
μέσα στον άδικο ντουνιά.
Τι να φταίει άραγε που μέσα μου πονάω ;
Χωρίς λόγο και αφορμή τον εαυτό μου τον πετάω . .
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|