| |
Αγαπητέ κύριε προϊστάμενε….
Με αυτήν την επιστολή θα ήθελα να σας εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου , για
, την απόφαση σας να μου δώσετε άδεια το μήνα Νοέμβριο .
σας επισυνάπτω λοιπόν το καθημερινό μου πρόγραμμα , τρέφοντας την ελπίδα
, μέσα μου , ότι αυτό θα σας αλλάξει τα δεδομένα , σε μελλοντικές σας
αποφάσεις…
..
9:00 σηκώνομαι..
9:05 πάω στη κουζίνα.(εννοείται ότι τα 5 λεπτά που μεσολάβησαν , είμαι στη τουαλέτα , αλλά
μην επιδοθούμε σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ‘’ασφυκτικού χαρακτήρα)
9:06 ωπ ! οι 2 κουταλιές καφέ και οι 4 ζάχαρη στο ποτήρι.(αυτή τη σειρά μπορείτε να την αποστηθίσετε
όταν πλέον θα είστε προκάτοχος μου και εγώ θα βρίσκομαι στη καρέκλα σας.
9:10 ανοίγω τον υπολογιστή
9:40 επιτέλους βλέπω την επιφάνεια εργασίας !(μάλλον με πληρώνετε λίγα)
10.10 ήδη έχω πιει το μισό καφέ , και έχω καπνίσει 3-4 τσιγάρα! (καθόλου σωστές αναλογίες.
Κανονικά θα έπρεπε να είχα κάνει μισό πακέτο αλλά μετά διαπιστώνω ότι ήταν τα τελευταία
, και υποσυνείδητα κάνω οικονομία.
10.12 θέλω πάλι να καπνίσω..
10.16 χρειάστηκα μόλις 4 λεπτά για να συνειδητοποιήσω ότι πρέπει να ντυθώ για να πάω στο
περίπτερο και να αποβάλλω από το πρόσωπο μου την έκφραση πχ.’’δε γουστάρω να
δουλέψω στο ρεπό μου’’
10:18 τελικά βγήκα έξω με τις πυτζάμες και τη καμπαρτίνα από πάνω!.
10:19 μπροστά στο καθρέφτη της εισόδου της πολυκατοικίας διαπιστώνω ότι μοιάζω με φτηνή
παραλλαγή τύπου bond που ο προϋπολογισμός δεν επέτρεπε τις ενδυματολογικές πολυτέλειες
10.22 είμαι στο περίπτερο και κοιτάω δεξιά και αριστερά μην με δει κανένας γείτονας όσο περιμένω
τη κατίνα της γειτονιάς να σταματήσει να κάνει τα γλυκά μάτια στο περιπτερά , να πάρει αυτό
που θέλει και να την κάνει με ελαφρά.
10.25:πίσω στη πολυκατοικία κρατώντας το πολυπόθητο πακέτο , που μου πέφτει κάτω όπως πάω
να ανοίξω τη πόρτα.(υποσυνείδητος ελαφρύς αναστεναγμός του στυλ έχω γεράσει για τέτοια)
10.34μπροστά στη καρέκλα του υπολογιστή. Προσπαθώ να επιλέξω τι κομμάτι θα ακούσω , με το
5ο τσιγάρο που έχω ήδη ανάψει ...
10.58 έχω καπνίσει τουλάχιστον 2 , είμαι στο 3ο και συνειδητοποιώ ότι έχω αρχίσει και ζαλίζομαι
με τις σβούρες που κάνει ο δείκτης του ποντικιού πάνω στην επιφάνεια εργασίας.
11.42 αφού έχω ακούσει 156 τραγούδια σε pot-pouri του στυ먴3 δευτερόλεπτα bob dylan , 2 janis joplin και πάει λέγοντας ρίχνω λοξές ματιές στο DVD player που είναι σε απόσταση 2 μέτρων
στ αριστερά ,μου. .
11.49 τα τσιγάρα , το τασάκι και ότι καφές έχει απομείνει παίρνουν θέση στο τραπεζάκι μπροστά
από την τηλεόραση , έτοιμα να μου συμπαρασταθούν στην επιλογή μου.
12.10 έχω επιτέλους επιλέξει ταινία!
12.45 η μάνα μου μπαίνει μέσα στο δωμάτιο, έντρομη , να διαπιστώσει σε ποιον απευθύνομαι
με τέτοιο μίσος!.
12.46 ένα λεπτό χρειάστηκε για να φτάσει στ’αυτιά μου η συμπονετική ατάκα΄(θα πάρουμε
καινούριο)!!
13.15και αφού έχω συνέλθει , παίρνω την απόφαση να τελειώσω το βιβλίο που είχα
ξεκινήσει πριν από 3 χρόνια και το παράτησα στη μέση επειδή τάχα μου δεν
είχα χρόνο! .
13.52 και το πανηγύρι συνεχίζεται 8 λεπτά μόλις πριν την έναρξη της κοινής ησυχίας
με εμένα πρωταγωνίστρια δίνοντας σάλτο μορτάλε , από δωμάτιο σε δωμάτιο
μη μπορώντας να κατευνάσω τα νεύρα μου που δε μπορώ να το βρω!
14.00 η μητέρα μου με βαθμολογεί με 10 για τις γυμναστικές μου ικανότητες και μου
ανακοινώνει ότι μία από αυτές τις μέρες πρέπει να επισκεφτούμε έναν νευρολόγο!
14.25 το φαγητό αχνιστό στο πιάτο με περιμένει ως ένδειξη συμφιλίωσης , μετά την
προηγούμενη σκηνή μητέρας κόρης που θα μπορούσε κάλλιστα να φτάσει σε κάποιο
φεστιβάλ αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές..
14.52 τσιγάρο και σόδα τα ‘’πρέπει’’ της προηγούμενης απόλαυσης , και ένα φευγαλέο
κοίταγμα στο καθρέφτη που μαρτυράει ενοχές , για το στομαχάκι που σιγά-σιγά
καλλιεργείται!
15.22 βρίσκομαι οριζοντίως στο κρεβάτι , προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι
ίσως μου αξίζει λίγος ύπνος έπειτα από ένα τόσο κουραστικό πρωινό!
15.45 κλείνω τα μάτια , ιδρωμένη πλέον από τα 132 πρόβατα που κατάφερα να μετρήσω!
16.50 το βιολογικό ρολόι του σκύλου μου , χτύπησε κόκκινο και φροντίζει να
μεταμορφωθεί στο πιο περίτεχνο ξυπνητήρι που είχα ποτέ μου!
17.05 με καμπαρτίνα και τζιν από κάτω , παρακαλάω τον εαυτό μου να σεβαστεί τις επιλογές
του να περιμαζέψει ζωντανό τετράποδο από τους δρόμους , έναντι της φευγαλέας
σκέψης να το δωρίσω σε πεινασμένο κράτος για τα Χριστούγεννα
17.32 πίσω στο σπίτι και ο ήχος του κινητού αναταράσσει την ηρεμία μου.
17.37 ‘’οκ έγινε σε 1 ώρα στην πλατεία!
18.03 με αστραπιαία κίνηση από το μπάνιο κατευθείαν μπροστά στο αερόθερμο για
στέγνωμα πρώτης ποιότητας!
18.07 αναποφάσιστη μπροστά στη ντουλάπα
18.09 τελικά φοράω αυτά που έβαλα χτες!!.
18.22 στρώνω το καπέλο σωστά...
18.25 θα αργήσεις?(άσκοπη ερώτηση αφού ποτέ δε λέω τι ώρα θα γυρίσω)
18.45..τι έγινε όλα καλά? Που πάμε?
19:03 θα αποφασίσει κάποιος τέλος πάντων ?(είναι στιγμές σαν και αυτή που προτιμάς
να είσαι σπίτι για ένα δεύτερο γύρο με το χαλασμένο dvd player τουλάχιστον αυτό
δε πάει πουθενά)!
20.42 μπλα, μπλα ,μπλα , μπλα
21.22 μπλα , μπλα ,μπλα, μπλα σοβαρά μιλάς?δε το πιστεύω!
22.05 γυρνάω σπίτι αναλογιζόμενη πως πέρασε η μέρα και τι ειπώθηκε στο καφέ.
Ασυναίσθητα χαμογελάω με 2-3 πετυχημένες ατάκες που άκουσα , και μου
Παίρνει Κανά 10λεπτο να παραδεχτώ ότι θα μπορούσα να είχα επιλέξει να κάτσω
Σπίτι..
23.15 το λουκ του υπαλλήλου που είναι σε άδεια προϋποθέτει πυτζάμες , μπυρίτσα,
και συνδυασμό τυρί-ζαμπόν σε πλαστικό πιατάκι μπροστά στη τηλεόραση
φυσικά και το τηρώ! Θέλω να είμαι υπόδειγμα!
12.42 τα βλέφαρα κλείνουν , όχι επειδή η ταινία είναι βαρετή , αλλά επειδή τη θέση των
προβάτων την πήραν οι διαφημίσεις!
01.15 zzzzzΖΖΖΖ!!!
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
Η ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΙΣΑ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
