| |
MARGARITA
13-11-2006 @ 02:39 | η αγάπη . Είναι το πεθαμένο παιδί της ηδονής .
Κι η ηδονή , η χήρα του έρωτα ...
Ωχροί εραστές καιόμενοι ..
Καημένοι...
Ξύπνα καταιγίδα τώρα !!
Τι μου κοιμάσαι στις ροδιές ?
‘ να φυτέψουμε τους δαίμονες στη μήτρα της θάλασσας
ξύπνα !
Η ώρα έφτασε -
Με ταρακούνησε όχι απλά με ξύπνησε η καταιγίδα...αλλά τι λέω
το ξέρεις Πρίγκηπα πόσο μου αρέσουν όταν στο τραπέζι απλώνεις
τα εντός σου...την καλημέρα μου και την ::love.:: | | χρήστος
13-11-2006 @ 02:47 | η αγάπη . Είναι το πεθαμένο παιδί της ηδονής .
Κι η ηδονή , η χήρα του έρωτα ...
Ωχροί εραστές καιόμενοι ..
πολύ πολύ όμορφο όπως πάντα Άσσε, καλή σου μέρα | | justawoman
13-11-2006 @ 08:17 | Τι κούφιος ήχος .. Η απόπλους ενός δειλινού..
Μετουσιώνεται ως ψιλή κραυγή στο χέρι μου ,
κατώτερη του θυμού της νοσταλγίας
Κορυφαίοι στίχοι ενός κορυφαίου ποιήματος
Σταθερή σου αναγνώστρια
τα σέβη μου (Σπλατς)
::smile.:: | | Ιουλιβέρτιος
13-11-2006 @ 08:23 | Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει την απλή παράθεση πομπώδους λόγου και λεκτικών πυροτεχνημάτων και την αληθινή έκφραση.
Κάνεις την διαφορά. Είσαι καταπληκτικός φίλτατε.
Στα αγαπημένα μου. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
