Ηλιαχτίδα
13-11-2006 @ 09:56 | ::cry.:: | |
Βασίλης Ιωαννίδης
13-11-2006 @ 10:44 | ειναι λυπητερο ξερω.ομως η ζωη εχει και λυπες.μακαρι μονο να περναν γρηγορα παναθεμα τες | |
AETΟΣ
13-11-2006 @ 15:29 | ....... ::cry.:: | |
MARGARITA
13-11-2006 @ 17:08 | Βασίλη αντί να χαθείτε μαζί να σταθείς στο πλευρό του και να τον στηρίξεις...η ζωή έχει πολλές στροφές και είναι γεμάτες από ομορφιά και από ασχήμια....ευχή μου καλύτερες μέρες ...ώρες και στιγμές για σας
την καλημέρα μου...το ποίημα σου γεμάτο αγάπη και ευαισθησία... | |
Αγνή
13-11-2006 @ 18:48 | Πολύ ωραίο φίλε! | |
agrampeli
14-11-2006 @ 03:56 | Μ'ελπιδες και ορκους ξεκινησες
μεσα απ'τη σταχτη ξεπηδησες
καινουργια ζωη για ν' αρχισεις
Δυο κοκκοι σιταρι.τους φυτεψες
πως θα ρθουν καλυτερα πιστεψες
πως πισω τη φτωχεια θ αφησεις..
πολύ ωραίο θά ρθουν καλύτερα οπωςδήποτε μήν το βάζετε κάτω | |
Άθη Λ.
18-03-2007 @ 09:57 | πολύ συγκινητικό Βασίλη μου... με Μαργαρίτα | |
 |
