MARGARITA
13-11-2006 @ 18:09 | Κόβουν απόψε οι αλήθειες μου....
Κόβουν λέει...και πονάνε....και κλαίνε και ας είναι και ετεροχρονισμένες
οι στιγμές...Αχ βρε κορίτσι μου απόψε ειδικά που είμαι κάπως....
με έκοψες φέτες...θαυμάσιο το γαλάζιο ψέμα σου...τόσο λευκό
που θύμιζε γαλάζιο...την ::love.:: | |
AETΟΣ
13-11-2006 @ 18:31 | Υπεροχο το γαλαζιο ψεμα σου...
καλο ξημερωμα
::smile.:: | |
horseman
14-11-2006 @ 00:27 | Κόβουν την ανάσα...
κόβουν τους παλμούς...
κόβουν την σκέψι...
Κόβουν απόψε οι αλήθειες μου....
Καλησπέρα Κυρία | |
ΤΟΞΟΤΗΣ
14-11-2006 @ 00:30 | Καλημέρα Στέλλα,
Έντεχνα μας χαιδεύεις, μας μεθάς, μας κατακτάς.
::love.:: | |
guesswho
14-11-2006 @ 01:03 | Να σε συγχωρήσω; Που μου κάνεις παρέα;
Αχ Στέλλα! Ο χειρότερος πόνος είναι αυτός που μένει εγκλωβισμένος, που δε βγαίνει με το δάκρυ! | |
annaΤi
14-11-2006 @ 02:30 | παφ-ΠΑΦ-παφ και ΠΑΦ... ::lost.:: , ::cool.::
τίποτα άλλο, καλή μου j....
Το ένιωσα από το τρίτο κατάστρωμα κάτω, ωςτην καρίνα...
Φιλιά... | |
Spartinos
14-11-2006 @ 02:31 | ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΣΤΕΛΛΑ
ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟ | |
~ Εφυγα ~
14-11-2006 @ 02:52 | Στα πλήκτρα που μπερδεύονται
ανάμεσα στη φρόνηση και την επιθυμία
σκαλώνουν απόψε οι λέξεις.
::love.:: | |
neyro
14-11-2006 @ 03:37 | τρομακτικα ομορφο!
καλη σου μερα στελλα! ::yes.:: | |
Palioxaraktiras
14-11-2006 @ 04:09 | Καλη μας μερα
Καιρος να συστηθω ξανα, μια και τα δεδομενα αλλαξαν
Τελος το σχολιαστης για σενα και μερικους ακομη, απο δω και περα δηλωνω φιλος.
Τωρα αυτο δεν ξερω αν ειναι καλο για σας η οχι, ομως για μενα ειναι πολυ καλο. χαχαχαχαχαχαχαα
Τελος και το γυναικα (εκτος κι αν μου ερθει να το ξαναγραψω) Θα σε αποκαλω Στελλα, Στελλα μου, Στελλαρα, Φιλεναδα και αλλα πολλα αναλογα με τη διαθεση μου Συνεπως να εισαι ετοιμη να με συγχωρησεις.
Για τα 2 σου ποιηματα (χτες και σημερα) δεν εχω σχολια
Θα πω μονο πως "ΠΟΛΥ ΣΕ ΠΑΩ" κι αν μου επιτρεπεις "ΠΟΛΥ Σ ΑΓΑΠΑΩ"
| |
χρήστος
14-11-2006 @ 04:42 | Κι εσύ έντεχνα απουσιάζεις
για να λειάνεις τις αιχμές
πολύ πολύ όμορφο καλημέρα | |
agrampeli
14-11-2006 @ 05:16 | πολύ όμορφο ::smile.:: | |
joyous
14-11-2006 @ 05:21 | μπράβο Στέλλα, πολύ καλό!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
BonnieJo
14-11-2006 @ 05:53 | Σκοτεινά θηλυκό αγαπημένη. Φουρτουνιασμένα γυναικείο. Συντάσσομαι για μιά ακόμη με την Αννιώ
| |
sirena
14-11-2006 @ 08:15 | Πολυ ομορφος o βουβος σου πονος
Στελλα μου. Εκει, στην αυλη των
θαυματων ευχομαι ν'αναστηθεις. | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-11-2006 @ 08:54 | Το μικρό του πτώμα κηδέψαμε
στην αυλή των θαυμάτων
Πόνεσα κι ας μην έκλαψα!
Ζωή σε λόγου μας... ::yes.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
14-11-2006 @ 10:11 | Κόβουν απόψε οι αλήθειες μου
Το τρυφερό γαλάζιο ψέμα μου
δεν ενηλικιώθηκε
Αλήθειες που αγαπήσαμε..
Που πονέσαμε και μας πόνεσαν…
Καλησπέρα Στέλλα…
::smile.:: | |
TAS
14-11-2006 @ 12:21 | Τι σχέση έχει η φρόνηση
και τι η επιθυμία;
Η αγάπη σέρνεται στα γρασίδια
σαν τους ελέφαντες του παλιοχαρακτήρα
σαλιγκάρια αυτόχειρες
και άλλα χωμένα στον ερμαφρόδιτο έρωτα
Κι οι φίλοι;...
Οι αγαπημένοι φίλοι;...
Τραβάνε της αγάπης το σκοινί
περμένουνε την ώρα
την ώρα να σημάνει ο έρωτας
Του φίλου
Είναι και δική τους
η αγωνία
Μα η αγάπη δεν πεθαίνει
γι αυτούς
παραμένει και χαίρεται
και βρυχάται
και λίγο ανησυχεί
μην και ο φίλος τους
πεθάνει απ' αγάπη
κι ας είναι ντροπή... | |
Ηλιαχτίδα
14-11-2006 @ 13:49 | οι φράσεις σου θεικες...... ::love.:: | |
elixgeo
14-11-2006 @ 14:00 | ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
Παρακαλείται η κάτοχος του πτώματος του γαλάζιου ψέματος να περάσει να το παραλάβει διότι μετά από έρευνα διεπιστώθη ότι δεν είναι αληθινό ψέμμα αλλά ψεύτικη αλήθεια.
Τα έξοδα εκταφής θα βαρύνουν την ίδια.
Σε περίπτωση μη παρουσιασής της θα αναγκαστούμε να εξαϋλώσουμε το πτώμα σε άγγελο που θα τη συντροφεύει τις νύχτες χωρίς όμως να μπορούμε να εγγυηθούμε δια τυχόν παρεκτροπές του.
| |
seizeTHEday
14-11-2006 @ 14:51 | Τρυφεράδα και ζεστασιά εντός σου Στέλλα!
Κλάψε ψυχή να ανακουφιστείς...
Μια Τρυφερή Γαλάζια Αλήθεια σου εύχομαι, σαν τον ουρανό...
Καλό σου βράδυ!
::smile.:: ::yes.:: | |
Nocturna_
14-11-2006 @ 14:51 | Παρότι η διεύθυνση της αυλής των θαυμάτων
κάλεσε την κάτοχο για εκταφή,
εγώ θα επιμείνω να ανάψω ένα κερί...
Όχι εις την μνήμη του τρυφερού γαλάζιου ψέμματος
μα εις την μνήμη του νεκροθάφτη..
Διότι το ψέμμα θα γίνει άγγελος..
μα ο νεκροθάφτης θα φυλάει παρέα στην αδειανή κάσα...
Άθελα του έπεσε μέσα.. | |
elixgeo
14-11-2006 @ 16:26 | Χμ...
Εντάξει λοιπόν Ελένη, αφού το θες.
ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ
Της μαυροντυμένης, όμορφης χήρας το διάφανο βέλο
-παρ΄ όλες τις αγωνιώδεις προσπάθειές του
και ήταν αξιόλογες, όντας στην πρώην του ζωή σάβανο μπόντυ γκαρντ-
δεν κατάφερε να κρύψει το λάγνο βλέμμα της,
ο επέπεσε δριμύ στον άτυχο ήρωά μας,
που την ώρα εκείνη θωρούσε έναν άδειο τάφο
- παρεμπιπτόντως την ώρα εκείνη παράλληλα σκεφτόταν
αν ήταν τάφος ενός καστανόχροου ψέματος,
του άρεσε το καστανόχρουν χρώμα, τόχαν της ερωμένης του τα μάτια,
μάτια μου καστανόχροα, της έλεγε κι αυτή έλιωνε-
εν τούτοις αν και θωρούσε,
θεωρούσε πως ποτέ δεν θα παραπατούσε ώστε να πέσει μέσα,
ώσπου το λάγνο βλέμμα, το μη κρυφθέν υπό του βέλου,
ήρθε ως κεραυνός εν αιθρίω νεκροταφείω και τον χτύπησε.
Έπεσε ως δρυς δια να ξυλευθεί υπό του λάγνου βλέμματος,
που εναπόθεσε πλάι του στον τάφο,
ερωτοτροπών από καιρού εις καιρόν μαζί του,
της όμορφης χήρας αποχωρήσασας,
μη αντέχοντας να δει το βλέμμα της πλέον νεκρό εις τάφον ψυχρόν,
ενώ το είχε στείλει ως προπομπό επιτόπιου έρωτα.
Ω! άτυχε νεκροθάπτα,
αν το βέλο ήτο ολιγότερον διάφανον,
θα ήσουν τώρα μεθ΄ημών, απολαμβάνων την ωδή
τη γραμμένη δι εσέ.
Ίσως όμως να πταίει και η Ελένη.
| |
TAS
14-11-2006 @ 17:21 | Ο.Κ. Τώρα κάντε κι ένα ευχέλαιο! (μετά το τρισάγιο)! ::angel.:: | |
MASTER
17-11-2006 @ 18:49 | ΑΑΑΑααααααααμμμήηηηηηηηννννννννννν.................
Σιγήν το πάθος φέρουσα.........
Η αυλή των θαυμάτων διάσπαρτη από πτώματα. Μικρά κοφτερά τρυφερά γαλάζια ψέμματα. Και από αυτά θα ξεπηδήσουν πικρές αλήθειες...αλήθεια, ποιό από τα δύο μας συμφέρει να θάψουμε; | |
 |
