Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271257 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα
 
προχωράμε και σκέψεις
που τα πανιά σου και τον αέρα
μα πάλι την πληγώσω μου σαν έρχεσαι κοντά μου
οι δύο παρά μετανιώσω λυγίζει πέρα κόβουν
η αγάπη σου αγάπησα στο στήθος μου
πέτρα σε περικυκλώνουν και πάλι τα
τα βήματα σου σπάει πάλι αφήνουν σκοτεινές
κατρακυλούν σίδερα η στο άγνωστο βάθος τους
υπόγεια αναζητούν όρια την ταυτότητα του
λάθος θα άνθρωπο ορμή μας
κάθε χαράδρες μέρα καρδιά μου
μα ποτέ δεν τα
τα κατάργησα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
13-11-2006 @ 19:08
´´Vas που έκρυψες τα άρθρα; Φέρτα γρήγορα! Και γιατί ανακάτεψες τις λέξεις; Βάλτες στη σειρά τους αμέσως!´´
-Στα χιουμοριστικά;
MARGARITA
14-11-2006 @ 02:23
Διαβάζεται και ανάποδα καλέ μου και βάζω όποιες λέξεις θέλω εγώ μάτια μου...πονηρούλη μμμμμμ αναζητώ τα όρια των δικών σου υπογείων....καλημερααααααα

Palioxaraktiras
14-11-2006 @ 05:06
Θα σου πω τι επαθα φιλε
Νομισα πως ανοιξα το ποιημα του ΕΚΙ και τρομαξα, Σκεφτηκα να του τηλεφωνησω να δω τι του συμβαινει. Μετα ξαναδιαβασα προσεκτικοτερα και ειδα πως ειναι δικο σου. Τοτε ησυχασα και για τους δυο σας.
Υπεροχος vas
agrampeli
14-11-2006 @ 05:23
ωραίο ::smile.::
TAS
14-11-2006 @ 10:44
ΤΑ χρειάστηκαν...
Πρωτέας
14-11-2006 @ 14:24
πιο πολύ κι από το πιο πολύ χωρίς πάρα πολύ, περισσότερο απ'το πιο πολύ....






Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο