Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132750 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αδιέξοδο
 
Κούρνιασαν οι μνήμες μου
σε απάγγεια και ευχές
και η ζωή μου κάπνισε
τον καπνό μου όλο.

Βίωσα το τίποτα
στη χώρα του κανένα
και στη καρδιά μου σκούριασαν
όνειρα πεθαμένα.

Τρελάθηκε η πυξίδα μου
σκοτείνιασαν οι φάροι,
αγνωστο μελλον κυβερνά,
η μοίρα μου στο ζάρι.

Έμεινα μες στην έρημο
ζέστη-κρύο δε πιάνει
ρυμουλκισμένοι άγγελοι
που βρήκανε ταβάνι.

Όπου κοιτώ αδιέξοδο
και στο κορμί ραγάδες
απ' τα διόπτρα αναπολώ
του κόσμου τους φυγάδες.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η μεγαλύτερη άγνοια είναι η βεβαιότητα της σιγουριάς.
 
Γιώργος_Ευθυμίου
15-11-2006 @ 03:19
Καλημέρα, το αδιέξοδο είναι θέμα δύσκολο όντως, στην πραγματικότητα όμως βλέπουμε συχνα αδιέξοδο και εκεί που υπάρχει έξοδος... ::smile.::
nicolas
15-11-2006 @ 03:31
ίσως φίλε γιατί η έξοδος που υπάρχει δεν μας ικανοποιεί.
αναφέρομαι στο σχόλιό σου...ωραίοι στίχοι
ΑΜΕLIE
15-11-2006 @ 04:27
"Ρυμουλκισμένοι άγγελοι που βρήκανε ταβάνι"!Φανταστικό!
Βασίλης Ιωαννίδης
15-11-2006 @ 05:51
ομορφο ::smile.::
MARGARITA
15-11-2006 @ 05:53
Κούρνιασαν οι μνήμες μου
σε απάγγεια και ευχές
και η ζωή μου κάπνισε
τον καπνό μου όλο.


Πολύ όμορφο ποίημα το μελαγχολικό σου Γιώργο...την καλημέρα μου ::smile.::
Ηλιαχτίδα
15-11-2006 @ 06:04
πολυ ομορφο και μου άρεσαν ιδιαιτερα οι ρυμουλκισμενοι σου άγγελοι..... ::smile.::
agrampeli
16-11-2006 @ 04:37

Όπου κοιτώ αδιέξοδο
και στο κορμί ραγάδες
απ' τα διόπτρα αναπολώ
του κόσμου τους φυγάδες

πολύ μου άρεσε ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο