| |
Σ' αυτήν την κόλαση που αργοπεθαίνω και ανασταίνομαι
Σίσυφο, νομίζω με φωνάζουν...
Σ' αυτήν την κόλαση που μόνος μου βαστώ και χάνομαι
οι ελαφρότητες του σήμερα με κουράζουν.
Να αντέξω, προσπαθώ, την πέτρα του χρόνου που σηκώνω.
Μα κάθε φορά τον εαυτό μου σκοτώνω.
Σ' αυτήν την κόλαση που αργοπεθαίνω και ανασταίνομαι
στους ίδιους κύκλους της ζωής μου περπατώ.
Τις πληγές μου κι αν κρύβω, στη μορφή μου φανερώνομαι
και το "πέπρωται" της ζωής δύσκολα κρατώ.
Να αντέξω, προσπαθώ, τον αέρα του χώρου που γεννιέμαι.
Μα κάθε φορά στην ροή του τυραννιέμαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
