| |
Όταν πεθένη η φωτιά γεννιέται η στάχτη
κι όταν λυπάτε ο ουρανός βρέχει το δάκρυ
μα σαν το θαύμα η ζωή ακόμ'αντέχει
όσο στις φλέβες μας το ίδιο αίμα τρέχει....
Το γέλιο μας πουλήσαμε στ'αστεία
και γίναμε του κόσμου κομοδία
το τρένο της χαράς δεν το προλάβαμε
και όνειρα κομάτια μεταλάβαμε...
Σκορπίσαμε στην αμμό τα φιλιά μας
και δώσαμε στο ψέμα τα κληδιά μας
γεμήσαμε πληγές όλο το σώμα
και θάψαμε αλήθειες μες το χώμα...
Δεν μάθαμε ποτέ τη μας συμβένει
ακόμα νιστηκοί και θυμωμένοι
ξορκήζουμε του χρόνου το αρχείο
γιατί αξήζει στη ζωή ένα μνημίο....
Μετά τα μάτια μας ανείξανε το λάκο
έναν εβρίχωρο κελί φωνές γεμάτο
λίγο πιο κάτω των ανθρώπων τα μουσία
κρεοπολία,αστυνομίες και πορνεία........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
