|
| ένας μονάχος άνρθωπος | | | Δραπέτης μες στους δρόμους της ζωής !
Ολότελα μονάχος στην αλήθεια!.
Στο ψέμα με συμμάχους εκλεκτούς ,
στην πλάτη του, να τα φορτώνουν όλα!....
Στη σιωπή της νύχτας ,
κανένας δεν τον αφουγκράστηκε !
Κανείς δεν άγγιξε το δάκρυ του ,
όταν το άφησε να τρέξει στο λαιμό του !
Τις σκέψεις σαν αγρίευαν,
και ο ίδιος τις φοβόταν!..
Κανέναν δεν περίμενε να του σταθεί !
Μονάχος του μιλούσε με την πίκρα του .
Γυναίκα, σύντροφος πιστή μονάχα εκείνη !
Και της μιλούσε ,της μιλούσε…
Χωρίς σταματημό !
Χανότανε στο πλήθος,
κι όμως, άκουγε μόνο τα βήματα του !....
Και βούλιαζε στη σκέψη ….
«Κι αν χαθώ»;
«Κανείς δεν θα το καταλάβει»….
Και έδινε σημάδι της ζωής του,
στους γνωστούς …
«Μπορεί και να χαθώ»
Απόκριση καμία στο μήνυμα του !..
Και στην σιωπή την μόνη του συντρόφισσα ,
το έλεγε συχνά! ….
Μια μέρα είχε το σχοινί ,
είχε και το τσιγκέλι …..
Μια ανάσα απόμεινε να ταξιδεύει
Στο σκοτάδι ……
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
meliviotis 16-11-2006 @ 05:29 | Ολότελα μονάχος στην αλήθεια!.
Στο ψέμα με συμμάχους εκλεκτούς ,
Είναι έτσι, ακριβώς! Πολύ με άγγιξε το ποίημά σου! Συμφωνώ σε όλα και περοσυπογράφω! Εύγε! ::up.:: | | marakos1948 16-11-2006 @ 06:35 | γραμένο με ..νευρο ::up.:: | | justawoman 16-11-2006 @ 06:41 | Μου αρέσει
αλλά ακόμα προσπαθώ να το καταλάβω.
::smile.:: | | horseman 16-11-2006 @ 08:26 | Στη σιωπή της νύχτας ,
κανένας δεν τον αφουγκράστηκε !
Κανείς δεν άγγιξε το δάκρυ του ,
όταν το άφησε να τρέξει στο λαιμό του !
Τις σκέψεις σαν αγρίευαν,
και ο ίδιος τις φοβόταν!..
Μια σιωπή μεγάλη Μάχη...
όχι από αδιαφορία...
Καλησπέρα... | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 16-11-2006 @ 10:05 | Δραπέτης στους δρόμους της ζωής !
Ολότελα μονάχος στην αλήθεια!.
Στο ψέμα με συμμάχους εκλεκτούς ,
στην πλάτη του, να τα φορτώνουν όλα!....
Κάποιον μου θυμίζει ο δραπέτης σου....λες... ::up.:: | | ΑΙΟΛΟΣ 16-11-2006 @ 11:39 | Δραπέτης στους δρόμους της ζωής !
Ολότελα μονάχος στην αλήθεια!.
Στο ψέμα με συμμάχους εκλεκτούς ,
στην πλάτη του, να τα φορτώνουν όλα!....
Μάχη το ένιωσα καλά το γραπτό σου…
Αυξημένης ευαισθησίας κι εσύ…
Καλησπέρα…
::smile.:: | | agrampeli 17-11-2006 @ 05:00 | πολύ ωραίο ::smile.:: | | TAS 19-11-2006 @ 09:17 | Μια μέρα είχε το σχοινί ,
είχε και το τσιγκέλι …..
Μια ανάσα απόμεινε να ταξιδεύει
Στο σκοτάδι ……
Ευτυχώς
Τι ευτυχώς
δυστυχώς
κι εγώ που μένω άναυδος
με την ανάσα σβησμένη
μάρτυρας πικρός
στην αίσθησή σου Μάχη μου
την άφθαστη
με τη λύπη και τη χαρά
πως για μια άκομη μια φορά
δεν έπεσα έξω
Μάχη... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|